خطاب به تمام کسانی که می‌دانند دوستشان دارم…: بمانید!

#سیدمجتبی_حسینی/ #کشکان

خطاب به تمام کسانی که می‌دانند دوستشان دارم…: بمانید!

بعضی رفتار و حرکات در گذر زمان دستخوش تغییرات اساسی شدند، مثل حرکت لایک (👍) که در فرهنگ عامه ی خودمان در همین سال‌های نه چندان دور فحش محسوب می شد اما امروزه نه تنها دلنشین است بلکه هر کسی بیشتر از این‌ها (👍) بگیرد نشانه ی محبوبیت است. این اتفاق، یعنی تغییر ماهیت و معنا در گذر زمان برای برخی کلمات هم افتاد، یکی از معروفترین آن‌ها هم همان “شوخ” خودمان است که در گذشته به معنای چرک بود و حالا به معنای خصلتی در فرد است که او را تبدیل به فردی بذله گو و بانمک می کند! تغییر معنا گاها متناسب با فرهنگ ها و تغییرات اتفاق می افتند و گاهی هم توسط افراد بزرگ!

مثلا چه کسی فکرش را می کرد کلمه ای مثل #دچار! اینقدر تغییر کند و بار عاطفی بگیرد؟! ماجرا از جایی شروع شد که سهراب در شعری چنین گفت: خیال می‌کنم، دچار آن رگ پنهان رنگ‌ها هستی؛ دچار یعنی عاشق…

از آن زمان به بعد به شخصه به جای واژه ی عاشق همیشه می گفتم فلانی دچار شده است. واقعیت هم همین است که فردی وقتی عاشق می شود به طریقی می توان گفت دچار معشوق شده است…

خلاصه همه ی این‌ها را گفتم تا به اینجا برسم که: یکی دیگر از کلمات بسیار مهربان! و پر معنا کلمه ایست که شاید خیلی وقت‌ها از خیلی ها می شنویم و متوجه بار عاطفی آن نمی شویم که اگر بشویم آن فرد یا افراد را قطعا بیشتر دوست خواهیم داشت و اگر تا بحال متوجه نشده اید از این به بعد قطعا بیشتر دقت خواهید کرد و آن کلمه کسی نیست جز: ” بمان ”

#بمان از آن کلماتی ست که بیشتر از هر دوستت دارمی عاشقانه است، در واقع بمان خود عشق است؛ بمان یعنی دوستت دارم، یعنی دوست ندارم بروی، یعنی با تو خوشحال ترم، یعنی با تو احساس بهتری به خودم دارم، خلاصه هرچیز زیبایی را می توانید در #بمان ببینید… بمان.