سخنی کوتاه با دوست و برادر عزیزم رضا میرزایی اصل، عضو شورای شهر کوهدشت

انسان جماعت معمولا حرف و کلامش با دوست و برادر عزیزش را در مرئی و منظر عموم نمی زند. اما ترجیح دادم به بهانه ای که عامل قلمی کردن این سطور شده نقبی به برخی مسائل مهم و مبتلابه شهروندان ساکن کوهدشت نیز زده شود.

مهدی دوست‌محمدی| مدیرمسئول و صاحب‌امتیاز پایگاه خبری کشکان:

سال‌هاست #رضا_میرزایی_اصل عضو سابق و فعلی شورای شهر و معاون کمیته امداد امام(ره) کوهدشت را می شناسم و بارها برای رتق و فتق امور مردم با وی تماس گرفته و صحبت کرده ام. بدون تعارف و تکلف، میرزایی اصل را انسانی شفاف، صبور، دغدغه‌مند و اخلاقمدار یافته ام. مدیر و مسئولی که با رسانه و خبرنگار جماعت به خاطر مسئولیت پذیری و اهمیت دادن به وظایف محوله اش روابط تنگاتنگ و حسنه داشته و به آنچه منتشر نموده اند بها داده است.

به شخصه طی سالیان اخیر ندیده ام این دوست عزیز، به خاطر نشر موضوع یا مطلبی انتقادی در این رسانه یا سایر رسانه‌های شهرستان، گرچه با زبان تند و گزنده، برآشفته شده باشد. برعکس با سعه ی صدر در صدد توضیح دادن، بها دادن به امر مورد نزاع و پیگیری رتق و فتق آن برآمده است.

بی شک ایشان نیز به مانند ما خبرنگاران که فارغ از هر نیتی، هدفی جز اصلاح امور و بهبود اوضاع زندگی شهروندان و برادران و خواهران کوهدشتی‌مان نداشته و نداریم و بدون هیچ چشم‌داشت مادی یا معنوی( که بر فرض داشتن، با توجه به ماهیت کار رسانه ای، تحقق نیافتنی است) سال‌هاست، به اوراق حقیقی و مجازی چشم دوخته ایم و می دوزیم، انسانی است که مسئولیت هایش را ظرفیت و فرصت خدمت می داند و از اینکه بتواند گامی برای شهروند دردمندی بردارد، قلبا خرسند و خشنود می شود.

قطعا جناب میرزایی عزیز واقفند، همانطور که از شاعر، نقاش، خواننده، نوازنده و هر هنرمند دیگری که در دیاری رنجور زندگی می کند، نمی توان انتظار داشت اثر یا آثاری روشن، شاد و امیدبخش خلق کند، از خبرنگار و‌ روزنامه‌نگاری که در محیطی اینچنین می زید نیز نمی توان انتظار داشت اوضاع را گل و بلبل و به سامان ببیند و به عموم بنمایاند.

ما در #کوهدشت زندگی می‌کنیم، دیاری محروم، مظلوم و مفلوک که به دلیل بی کفایتی، قدرت طلبی و منفعت طلبی سالیان سال سیاست پیشگان زالوصفت و سیاست زده اش، شهروندانی فسرده و غمناک را در برگرفته است. خبرنگاران به عنوان کسانی که شبانه روز در بتن و متن جامعه اند و با تمام وجود خود کاستی ها و حرمان ها را می بینند و از شهروندان می شنوند و دریافت می کنند، طلایه داران و سردمداران این لشگر رنجور و شکست‌خورده اند.
از خبرنگاران کوهدشت نمی توان انتظار داشت روشن ببینند و مثبت بیاندیشند، چون نقطه ی روشن و عملکرد امیدوارکننده ای از مدیران و صاحب منصبان موطنشان نمی بینند که آن را به سمع و نظر مخاطبانشان برسانند. شهروندان ما دهه هاست اندر خم یک کوچه گرفتار آمده اند و دیدن خیابان ها و معابر صاف و بدون چاله و چوله برای آن ها به آرزو و امل بدل شده است! دیدن #معشوره و صنایع فعال و اقتصاد ولو نیمه پویا که دیگر هیچ!

اما در پایان غرض از طرح این مسائل که البته بر همگان روشن و مبرهن هستند، شکایتی است که مطلع شدم علیه مدیرمسئول #نشریه_بلوطستان در دادسرای کوهدشت مطرح کرده اید. به دلیل همان خلقیات و حسناتی که عرض کردم از شما سراغ دارم و به استناد زمینه هایی که برای کار خبری در کوهدشت مظلوممان وجود دارد و ذکرش رفت، همینجا دلسوزانه و مشفقانه از شما درخواست می‌کنم شکایت خود را از این فعال رسانه ای پس بگیرید که این اقدام بی شک نه با سوابق و روحیات شما سازگار است و نه روش منطقی، عقلایی و قانونی در برخورد با خبرنگاران و فعالان رسانه ای، این ایثارگران و نمایندگان بی مزد و منت افکار عمومی است. تعامل سازنده و پویای مدیران با خبرنگاران و استفاده از ظرفیت های مصرح در قانون مطبوعات در تکذیب یا پاسخ به محتواهای منتشره، از نقاط قوت آن ها و نشانه ی اشرافشان بر حوزه کاری و احترامشان به شهروندان و افکار عمومی به عنوان صاحبان اصلی ملک و مملکت است. از طرفی طرح شکایت مدیران از خبرنگاران رسمی و دارای مجوز، می بایست با نظر و تصویب شورای اطلاع‌رسانی استان مستقر در استانداری لرستان صورت بگیرد که توجه شما را به این نکته برای رعایت و احترام به قوانین و مقررات که همواره مدنظرتان بوده، جلب می نمایم.
زیاده عرضی نیست. موفق و موید و سربلند باشید…