اجماع اصلاح طلبان؛ خیلی دور، خیلی نزدیک!
قریب به سه ماه از اولین نشست گروه موسوم به ۱+۶ و تلاش این جمع از اصلاح طلبان سرشناس کوهدشتی برای نقش آفرینی در سپهر سیاست شهرستان به منظور دست یازیدن به اجماعی پایدار می گذرد. از همان آغاز و طبق توافقی نانوشته قرار بر این بود که تکلیف کاندیدای نهایی در سریع ترین زمان […]
قریب به سه ماه از اولین نشست گروه موسوم به ۱+۶ و تلاش این جمع از اصلاح طلبان سرشناس کوهدشتی برای نقش آفرینی در سپهر سیاست شهرستان به منظور دست یازیدن به اجماعی پایدار می گذرد. از همان آغاز و طبق توافقی نانوشته قرار بر این بود که تکلیف کاندیدای نهایی در سریع ترین زمان ممکن و حتا الامکان تا پایان تابستان مشخص گردد و سرانجام همین طور هم شد. این گروه با طرح مکانیسمی ابتکاری که البته حرف و حدیث هایی پیرامون آن از سوی منتقدان مطرح شد، در نهایت اواسط شهریور ماه نامزد مورد توافق را معرفی نموده و بدین ترتیب گامی بلند در راه رسیدن به بهارستان برداشت. با این حال، ۱+۶ هوشمندانه و با اعلام این که این تصمیم جمعی از اصلاح طلبان شهرستان است و نه همگی آنان، عملاً راه را برای رای زنی با دیگر کاندیداهای احتمالی اصلاح طلب باز گذاشت.
معرفی نامزد واحد از سوی این جمع البته با واکنش های مثبت و منفی فراوانی که از قضا بیشینه شان درون گفتمانی بودند روبرو شد. از یک طرف عده ای این تصمیم پر سر و صدای ۱+۶ را کنشی امیدوارکننده و در راستای وحدت اصلاح طلبان شهرستان تفسیر نموده و اظهار امیدواری می کردند که منتقدان درون جناحی نیز عاقبت به این موج پیوسته و سرانجام سناریوی انشقاق های چندین و چند باره در طیف اصلاح طلب شهرستان به دست فراموشی سپرده شده و در نهایت چهره ای اصلاح طلب از کوهدشت راهی پارلمانِ ۱۰۸ ساله ی ایران می شود. در طرف مقابل اما ناقدان این عمل سیاسی بر این باور بودند که ۱+۶ با این تصمیم عملاً راه را بر طرح اندیشه های متفاوت اما اصلاح خواه بسته و بر همین اساس گروه یاد شده را به انحصار طلبی متهم و ادعاهای آنان را نه اصلاح طلبانه که در جهت تامین مطامع شخصی می خواندند.
با این حال اما درز برخی اخبار غیررسمی که زمزمه شان از واپسین روزهای مهر ماه به گوش می رسید از رویداد تعیین کننده ای حکایت می کرد که در صورت وقوع معادلات انتخاباتی در اردوگاه اصلاح طلبان کوهدشت را از اساس دگرگون می ساخت. رویدادی که سرانجام شامگاه سوم آبان ماه با نقش بستن بر صدر اخبار رسانه های شهرستان رنگ واقعیت به خود گرفته و جریان اصلاحات را در بهتی عمیق و شوکی سنگین فرو برد. خبر آن قدر گویا بود که نیازی به دوباره خواندن نداشت. کاندیدای نهایی گروه ۱+۶ بنا به دلایلی که البته بیشینه شان بر کسی پوشیده نیست و با انصراف از نامزدی، جای خود را نه به نفر بعدی – که وی نیز به دلایلی از کاندیداتوری منصرف گشته بود- که به نفر سوم می داد.
در نگاه اول برجسته ترین خروجی مثبتی را که می توان به عنوان ماحصل این زلزله ی سیاسی در طیف اصلاح طلب شهرستان متصور بود همانا هموارتر شدن مسیر وحدت میان طیف های مختلف اصلاح طلب شهرستان است. در یک طرف، هواداران ۱+۶ اینک از پافشاری بر سر حضور کاندیدای دلخواه شان به نفع اجماع اصلاح طلبان دست کشیده و بدین ترتیب و با عدول از خواسته های حداکثری خویش، احتمال رسیدن به اجماع را پررنگ تر از قبل ساخته اند. در طرف دیگر، آن دسته از اصلاح طلبانی که پس از معرفی نامزد نهایی ۱+۶ سرسختانه در مقابل این تصمیم موضع گرفته و آن را انحصار طلبانه خوانده بودند، حال می توانند با توجه به فداکاری رقبای درون گفتمانی خویش و با اطمینان خاطر بیش تری به ایفای نقش در پروسه ی وحدت بپردازند. ناگفته پیداست اینک و در این برهه ی به غایت حساس و در حالی که هم اصلاح طلبان و هم اصول گرایان نه تنها در سطح شهرستان که در سراسر کشور تمام هم و غم خود را بر پروسه ی اجماع و رسیدن به کاندیدای واحد متمرکز ساخته اند، صفت نظاره گری چندان شایسته و بایسته ی اصلاح طلبان پرنفوذ و نام بردار نیست. علاوه بر این، کاندیداهای محتمل اصلاح طلبی که رنجیده خاطر از نادیده انگاشته شدن از سوی ۱+۶ در روند اجماع در هفته های گذشته عملاً در مقابل این گروه قرار گرفته بودند، اینک و پس از مرور بیانیه ی انصراف نامزد نهایی ۱+۶، بهانه ای برای عدم ورود جدی به روند اجماع اصلاح طلبان شهرستان نخواهند داشت.
با تمامی این ها البته نباید از کنار برخی ابهامات پیرامون گذشته، حال و آینده ی گروه ۱+۶ به سادگی گذشت. از این مجموعه که با کوله باری از تجربه ی سیاسی حاصل از سال ها سیاست ورزی پروسه ی تعیین نامزد نهایی جمعی از مطرح ترین اصلاح طلبان کوهدشت را کلید زدند باید پرسید گذراندن بیش از یک ماه و نیم به سکوت و بی عملی آن هم در شرایطی که بدنه ی جریان اصلاح طلب شهرستان بی خبر از همه جا در انتظار کنشی هر چند ناچیز از سوی آقایان به سر می برد، با چه توجیهی صورت پذیرفته است؟ آیا ۱+۶ برای کشتن این فرصت طلایی آن هم در اوج فعالیت گروه های رقیب برای رسیدن به اجماع دلیل قانع کننده ای دارد؟ به فرض فعالیت ها و رای زنی های پشت پرده ی گروه در این مدت، آیا قریب به چهار ماه مانده به انتخابات و در اواسط پاییز باید هم چنان در پرده ماند و اذهان افکار عمومی جامعه را در این برهه ی سخت حساس کماکان سردرگم و مشوّش باقی گذاشت؟ گذشته به کنار، آیا قرار بر این است که پس از معرفی نفر سوم به عنوان نامزد نهایی باز هم گروه به مدت نامعلومی غیرفعال شده و در نهایت هم به پیروزی اصلاح طلبان امیدوار باشد؟ فارغ از تمامی این ها، آیا با این عمل ۱+۶ می توان زین پس به ثبات رای در این گروه دل خوش داشت؟ پاسخ به پرسش های فوق فضای مبهم و غبارآلود سیاسی این روزهای کوهدشت را تا حدود زیادی نه تنها برای اصلاح طلبان که حتا برای اصول گرایان شفاف تر از گذشته خواهد ساخت.
رضا بهرامی/ سرویس سیاسی کشکان
درود بر تو
[پاسخ]
اقای بهرامی عزیز سلام مدرک شما چیه که در مورد زمین و زمان و هوا و ادم نظر میدی؟
[پاسخ]
نظر دادن که نیاز به مدرک نداره دوست عزیز ،
[پاسخ]
ضمن سلام وعرض ادب واحترام به دوستان اصلاح طلب خودم خدا وکیلی وزن آقای کورانی فر مگه چقدر است ضمن احترامی که برای شخص کورانی فر قائلم دوستان در بهترین شرایط ۵۰۰۰هزار رای داره بیایید عاقلانه فکر کنیم چرا با داشتن یک نماینده قوی مانند دکتر ملکشاهی که نماینده دولت است شخصیتی ملی ومقتدر میباشد دل به این واون خوش میکنید اون هم معلوم نیست تایید بشن یانه بیایید همه باهم چهار سال دیگر فرصت را به دکتر ملکشاهی بدیم مانند مردم بروجرد که چند دوره است فرصت را به اقای بروجردی داده اند نماینده ما خدا شاهده از آقای علائ الدین بروجردی خیلی جا افتاده تر ومحبوب تره وسلام دوستدار اصلاحات واقعی در کوهدشت
[پاسخ]
به امید خدا اصلاح طلبان پشت سر جناب کورانی فر جمع شده و اصلاحات پیروز خواهد شد.
[پاسخ]
ببینیم واکنش حاجی اسماعیل به این اتفاق چیه؟؟؟رابطه حسنه دوستی وکورانی فر برکسی پوشیده نیست!!! حاجی جون کلای یا االهیار مسله این است؟؟؟؟
[پاسخ]
درودبر دکتر عزیز و حافظ قرآن واقعا به نکته جالبی اشاره فرمودید سرانجام شامگاه سوم آبان ماه با نقش بستن بر صدر اخبار رسانه های شهرستان رنگ واقعیت به خود گرفته و جریان اصلاحات را در بهتی عمیق و شوکی سنگین فرو برد. البته شاید گفت سخت ترین مصیبت این سالها
[پاسخ]
رضا جان تسلیت تسلیت این مرگ تدریجی حامیان فرج را با ید به تماشا نشست ؟ تا قیام قیامت سیاه پوش میشم
[پاسخ]
آقای ملکشاهی حتما نماینده س.چون که رومشگان رای اول میاره. بعدش آقایان عباسی فر ،دوستی ،و رای از اصولگرایان.واصلا ح طلبان داره.
[پاسخ]
این ره که می رویم به ترکستان است !!!!
[پاسخ]
سلام این آقایان در پست های مدیریتی امتحان خود را پس داده اند(آقایان کونانی-فرج مومنی و …) و به درد مردم زجر کشیده و جوانان بیکار شهرستان کوهدشت نمی خوردند و باید از نیروهای توانمند و جوان و تحصیلکرده در عرصه های سیاسی استفاده شود. با تشکر
[پاسخ]
باتوجه به شناختی که ازدکترکرم یاری دارم،بهترین گزینه برای صندلی سبزبهارستان ایشان می باشند.
[پاسخ]
نباید احساسی گفت کی پیروزه میدانه با واقعیت پیش بریم حال که کونانی شد گزینه نهایی باید منتظر تغیرات مدیریتی در سطح عوامل اجرایی شهرستان باشیم با توجه به وزن سیاسی اقای کونانی ورابطه صمیمی با استاندارر به حتم عوامل اجرایی چیدمانشان تغیر میکند وانوقت توازن عوامل اجر ونظارت به هم میخورد وزین پس منتظر اتفاقات پشت پرده سیاسی باشید
[پاسخ]
موافقم
[پاسخ]
۵۰۰۰ رای در انتظار امثال کورانی فر. ۷۵۰۰۰ در انتظار دکتر ملکشاهی
[پاسخ]
این راه دوستان اصلاح طلب ما راهی است که به ترکستان می رود
[پاسخ]
کوهدشت شک نکنید آرای اول رومیاره آقای کورانی فردوماآقایان فرج مومنی واسفندیارپورازایشان حمایت قاطع کردن ونماینده آینده کوهدشت کورانی فرخواهدبود
[پاسخ]
سلام اصلاح طلب داغ مقداری ازدمای داغ اصلاح طلبی ات کم کن آقای ملکشاهی نماینده کوهدشت است
[پاسخ]