شاعر بوسه ها

 

به چاه عشق می افتاد یوسف نیز بی تردید
زلیخا هم اگر مانند لبهای تو می خندید

 

نگاهش را اگر در نیل چشمان تو گم می کرد
تمام مصر در زندان فقط خواب تو را می دید

 

دکان کاهنان و مفتیان از سکه می افتاد
کسی دست خدایان دروغین را نمی بوسید

 

یقین دارم که هرگز اشکی از چشمش نمی آمد
اگر در خانه ی یعقوب هم بوی تو می پیچید

 

اگر پنهان نمی کردت خدا از چشم بدخواهان
تو را هم در بیابان گله گرگی می برادرّید

 

دوباره شایعه کردند پشت تو برادرها
حقیقت دارد این جمعه به کنعان بازمی گردید؟

 

شاعر: احمد جمعه پور