جدال شکننده ی حامیان دولت در کوهدشت

کشکان- گروه سیاسی: چرا جدال و چرا شکننده؟ امروزه کمتر کسی است که با نگاه به سپهر تیره گون سیاست در شهرستان کوهدشت شاهد رقابت نامیمون و خسران بار حامیان دولت در دو طیف کمپین اسفندیاری- مؤمنی و دوستی- ملکشاهی نباشد. خسران بار از آن جهت که بالاخره چیزی به انتخابات دولت دوازدهم نمانده است […]

حامی دولت-۱

کشکان- گروه سیاسی: چرا جدال و چرا شکننده؟ امروزه کمتر کسی است که با نگاه به سپهر تیره گون سیاست در شهرستان کوهدشت شاهد رقابت نامیمون و خسران بار حامیان دولت در دو طیف کمپین اسفندیاری- مؤمنی و دوستی- ملکشاهی نباشد. خسران بار از آن جهت که بالاخره چیزی به انتخابات دولت دوازدهم نمانده است و ائتلاف حامیان دولت و یاران شیخ حسن روحانی در این شهرستان و شهرستان های دیگر که به درد مشابه گرفتارند ضروری می نماید. اما دولت فراگیر تدبیر و امید گویا در شهرهای کوچک تر برای ائتلاف حامیانش با چالشی جدی مواجه است. چالشی که بیشتر پس از انتخابات ۷ اسفند ۹۴ پرده از چهره افکنده و رفته رفته خود را نمایان تر می کند.

دولت در این شهرها آوردگاه توان و زور سیاسی رقبای سیاسی درون گفتمانی خود شده و انرژی نخبگان و کنشگران سیاسی اش به جای معطوف شدن به انتخابات پیش رو و صدالبته گرفتاری ها و مشکلات مردم صرف پیشی گرفتن از هم‌دیگر در عزل و نصب مدیران دستگاه های اجرایی شده است.

به عنوان مثال در شهرستان کوهدشت در حال حاضر شاهد جولان قدرت دو طیف بالا هر کدام در برخی ادارات هستیم. از یک طرف حامیان اسفندیاری – مؤمنی در آموزش و پرورش این شهرستان قدرت نمایی می کنند و از سوی دیگر کمپین دوستی – ملکشاهی در حال چیدن مهره های خود در دیگر ادارات و زیرمجموعه های دولت است. رقابت و زورآزمایی فرساینده ای که به نظر می رسد همچنان ادامه داشته و تا غلبه ی یک گروه بر گروه دیگر تداوم داشته باشد.

نتیجه ی این کشمکش ها نه تنها به نفع دولت نیست که مردم این شهرستان های محروم را نیز همچنان مشغول دست و پا زدن در تار عنکبوت فقری که در آن گرفتار آمده اند نگه می دارد.

تصور کنید چنانچه توان چانه زنی آقایان در سطوح مختلف قدرت به جای نزاع های سیاسیِ شخصی، در کنار حمایت یکپارچه از دولت تدبیر و امید، صرف حل مسأله ی معشوره یا تسریع در اتمام چهارخطه ی کوهدشت- خرم آباد یا دیگر پروژه های حیاتی شهرستان جمع شده و به کار گرفته می شد، چه نتایج مثبتی ممکن بود به بار بیاید.