نامه سرگشاده انجمن اسلامی معلمان خراسان رضوی به رئیس الوزرای جمهوری اسلامی ایران

جواد لعل محمدی/ با نگاهی به : برنامه چشم انداز ۱۴۰۴- نقشه جامع علمی کشور- سالنامه آماری آموزش و پرورش ۹۲ و۹۳- سیاست های ابلاغی رهبری – برنامه پنجم توسعه – سند تحول بنیادین – منابع بودجه ۹۳ و ۹۴ – گزارشات مرکز پژوهشهای مجلس و …   مقام عالی رئیس الوزرا جناب آقای دکتر روحانی […]

جواد لعل محمدی/ با نگاهی به : برنامه چشم انداز ۱۴۰۴- نقشه جامع علمی کشور- سالنامه آماری آموزش و پرورش ۹۲ و۹۳- سیاست های ابلاغی رهبری – برنامه پنجم توسعه – سند تحول بنیادین – منابع بودجه ۹۳ و ۹۴ – گزارشات مرکز پژوهشهای مجلس و …

 

مقام عالی رئیس الوزرا جناب آقای دکتر روحانی –با درود

قصه پر غصه بودجه های هرساله ، داستان بی پایان پدر دلسوز  اما عائله مندی است که هیچ گاه نان به انصاف بین متکفلین خود تقسیم نکرده است . حال این روزهای وزارت آموزش و پرورش  هم ـ آن گونه که وزیرش در هر محفل و مجلسی سفره دلش را باز می کند و از کسر بودجه می نالد ـ چندان خوشایند نیست . اهالی مجلس بر بودجه ریزی وزارت ایراد می گیرند و وزیر از دولت می نالد و آنچه از این مرغ نیم بسمل آموزش + پرورش باقی مانده است ، نیمه جانی است که خویش بر زمین و آسمان می کوبد تا جان زتن بر آید.

صادقانه بگوئیم که به چانه زنی مرسوم و معروف در بودجه های هر سال نیامده ایم و لیکن حضرتعالی باشید قاضی القضات .

چگونه است که همه بر آینده نکو سیرت این فرزند خلف (آموزش و پرورش) رأی می ریزند و چون کار به محاسبه بودجه می رسد گستره نگاه از افق ، به جلو پا تنزل می کند و چرتکه ها بدر می آید و حق این فرزند، ناحق می شود؟

لطفا نگاهی به سند چشم انداز ۱۴۰۴ کشور بیاندازید

از ما بهتر می دانید که در باب توسعه آموزش ، از ۲۵ کشور که در جوار رحمت ایران همیشه منتفع بوده و هستند ، به صراحت نام برده شده و مقرر گردیده است که در بین این ۲۵کشورمنطقه؛ ایران در سال ۱۴۰۴ رتبه اول توسعه آموزشی را داشته باشد .

بر اساس همان تکلیف مشخص شده در سند چشم انداز ؛ اکنون (یعنی سال ۱۳۹۳) باید حداقل مقام دوم رتبه آموزشی را در بین این ۲۵ کشور دارا باشیم .

اما چرا امروزه به جای مقام ۲ کشورهای بحرین و گرجستان و عربستان و قرقیزستان و ارمنستان و ازبکستان و ترکمنستان و ترکیه و قزاقستان و …. در ردیف های اول جدول قرار دارند و مقام ۱۹ نصیب ما شده است ؟ ما که فکر می کنیم اگر افغانستان ، عراق ، سوریه ، فلسطین و لبنان در سالهای گذشته دچار جنگهای سخت داخلی و خارجی نبودند آنان نیز رتبه بهتر از ایران داشتند و این ما بودیم که باید در ردیف انتهائی جدول قرار می گرفتیم .

و شما چه ؟ شما فکر می کنید با همین روند آیا ۱۰ سال دیگر، که سال ۱۴۰۴ خواهد بود ما به رتبه اول دست خواهیم یافت ؟ به زعم ما محقق می شد ، اگر حداقل قوانین مصوب اجرا می گردید و خواسته و نا خواسته گردوخاک تلاش دیگر برادران این فرزند را به بوته فراموشی نمی سپرد .

و اگرهای دیگری  که خلاصه می کنیم  و ذیلا به عرض مبارک می رسانیم .

۱-اگر به جای اختصاص ۱۰ هزار میلیارد تومان – از بودجه سال ۹۴ – به گروههائی امثال حماس و اسماعیل هینه ها که تا دیروز نان ایران می خوردند و چون نوبت به نگاه داشتن حق نمک رسید پشت به ایران کردند و در صف مخالفان و معاندان ما قرار گرفتند  ، به آموزش و پرورش داده می شد که می توانست قسمت اعظمی  از معضلات و مشکلات این وزارت را جبران کند.

آقای روحانی ! باور کنید ضرب المثلهای معروف در عرف عموم ریشه هائی بس عمیق دارد و “چراغی که به خانه رواست ، به مسجد حرام است ” و مسلما این کمکها بسیار خوب است منوط به اینکه بهره ای دو چندان در صحنه بین المللی بستانید. که متاسفانه تجربه سالیان دور این کمکها نتیجه ای خلاف این امر را ثابت کرده است .

۲-اگر وزیر آموزش و پرورش به جای قبول بی قید و شرط مسئولیت این وزارتخانه عریض و طویل، مانند وزیر محترم بهداشت – که خداوند پدرش بیامرزاد – هزار و یک شرط و شروط برای پذیرش وزارت می گذاشت تا کار به جا ئی نرسد که جمعی از فرهنگیان به جای طرح درد دل و مشکلات با وزیر خود به وزیر بهداشت کتیبه بنویسند !!

جناب رئیس جمهور ! باور کنید حضرتعالی با پیشنهاد آقای فانی برای تصدی این وزارتخانه هم چهره ای علمی و تئوری پرداز در امور آموزش و پرورش را از جامعه فرهنگی دریغ فرمودید و هم با نصب ایشان به مدیریت این وزارتخانه ظلمی مضاعف را فراهم کردید.

۳-اگربه اسناد تعهدات آموزشی ایران در کنفرانس توسعه آموزش جامتین تایلند (۱۹۹۰) ، اعلامیه یونسکو (۲۰۰۰) ، اجلاس فرصتهای آموزشی یونسکو در داکار (۲۰۱۰) ، سند حمایت از معلمان و شاخص کارائی یونسکو (۲۰۰۲) و هزارو یک سند دیگر که برخی توسط شخص آقای خاتمی امضاء شده بود توجه می گردید .

جناب روحانی! باور کنید

الف) حذف ۱۰۰درصدی بودجه تحقق اهداف آموزش که با اصرار آقای خاتمی در سال ۸۲ در جدول بودجه آموزش و پرورش گنجانده شده بود و عدم احیاء آن در بودجه ۹۴

ب) حذف ۱۰۰درصدی بودجه سند تحول بنیادین آموزش و پرورش در بودجه ۹۴ آموزش و پرورش

پ) حذف ۱۰۰درصدی هزینه های مربوط به بازنشستگان در بودجه ۹۴ آموزش و پرورش

ت) حذف ۱۰۰درصدی دیون و طلبکاری معلمان و بازخرید کارکنان دربودجه ۹۴ آموزش و پرورش

ث) حذف ۱۰۰درصدی بودجه راهبری نوسازس مدارس در بودجه سال ۹۴ آموزش و پرورش

ج) حذف ۱۰۰درصدی بودجه تغذیه مدارس در بودجه سال ۹۴ آموزش و پرورش

چ) حذف ۱۰۰درصدی بودجه سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی در بودجه سال ۹۴

ح) حذف ۱۰۰درصدی بودجه خانواده های شاهد و ایثارگر در بودجه سال ۹۴ آموزش و پرورش

خ) حذف ۴۰ درصدی بودجه کارشناسی های آموزش در بودجه سال ۹۴آموزش و پرورش

د) حذف ۲۴ درصدی بودجه اندک حمایت از فرهنگیان در بودجه سال ۹۴ آموزش و پرورش

ذ) کاهش مطالبات صندوق ذخیره فرهنگیان در بودجه سال ۹۴ آموزش و پرورش

ر) کاهش /۹۲ درصدی پاداش معوق مناطق محروم آموزش و پرورش در اعتبارات متفرقه

ز) کاهش تملک دارائی های، آموزش متوسطه نظری ، آموزش استثنائی  و هنرستانهای متوسطه نظری

و همچنین جایگزینی بودجه ردیف های فوق با موارد واهی و گاه غیر قابل توجیه و درک برای جامعه فرهنگیان مثل:

الف) اختصاص بودجه ۳۰ میلیارد تومانی به یارانه مسکن فرهنگیان در بودجه ۹۴ آموزش و پرورش!! بجز حق مسکن مدیران در وزارتخانه و ادارات کل و..آیا تا کنون ریالی به معلمین پرداخت شده است ؟ معلمان ما در بدترین مناطق روستائی گاه در مدارس بیتوته می کنند و این چه تعریفی است که بنام یارانه مسکن جامعه فرهنگیان در بودجه لحاظ می گردد؟

ب) اختصاص بودجه ۶۰ میلیارد تومانی کمک به ایاب و ذهاب دانش آموزان مناطق روستائی!! حقیر به عنوان یک فرهنگی که قسمتی از خدمت خود را در مناطق محروم درجه ۳ به سر برده ام تا کنون چنین چیزی را به یاد ندارم . لطفا مسئولین و یا مدیرانی که از پرداخت چنین حقوقی به نام دانش آموزان مطلع هستند حداقل مثل بیلان های ناکرده ، به جامعه فرهنگیان اطلاع رسانی فرمایند که ابهامات این چنینی در بودجه ای که به نام ایشان بسته می شود مرتفع گردد!؟

پ) افزایش ۱۱۰درصدی بودجه دانشگاه های فنی و حرقه ای که در سال ۱۳۹۱ به وزارت آموزش و عالی و اگذار شده !! و رنج تامین بودجه آن هنوز به عهده وزارت آموزش و پرورش است و متقابلا کاهش بودجه تجهیز هنرستان های متوسطه آموزش و پرورش!!

ت) افزایش بودجه نهضت سواد آموزی جهت پوشش تحصیلی ۳۰۰ هزار نفر از اولیاء دانش آموزان که گاه این تحصیلات اندک هیچ کاربردی نداشته و صرفا در جهت افزایش معدل باسوادان ایران در مراکز بین المللی به کار می رود ؛ در حالی که در سال ۹۳به گواهی آمار و اذعان مسئولین آموزش و پرورش بیش از ۳۵۰ هزار نفر کودک و نوجوان به علل مختلف ازجمله کار از تحصیل محروم شده اند .

ث) افزایش بودجه سازمان مدارس غیر انتفاعی و غیر دولتی !!

ج) افزایش ۶۰ درصدی بودجه دانشگاه شهید رجائی و فرهنگیان و رفاه دانشجویی

و دیگر موارد ناآمده چیزی جز پایدار بودن نارسائی های عمده در وزارتخانه نیست .

 

۲-اگر بودجه آموزش + پرورش به جای رقم ۵/۲ درصد از بودجه کل کشور ؛ مثل نهاد های نظامی و امنیتی که قریب به ۴۰/درصد از کل بودجه را به خود اختصاص داده اند و یا مثل افزایش قریب به ۲ برابری وزارت بهداشت و یا وزارت نیرو ، بودجه این وزارتخانه مهم نیز افزایش می یافت.

جناب رئیس الوزرا! باور کنید که حرمت فرهنگیان و آموزش و پرورش کشور ما ازحرفهای رایج و متداول و دهان شیرین کن فراتر نرفته و زمانی باور پذیر خواهد شد که اشعار و اعمال یکی شود. آیا می دانید و حتما می دانید که :

الف) ایران باجمعیت ۷۷ میلیون نفری ۲۳ هزار میلیارد تومان بودجه آموزش و پرورش دارد و

ترکیه با جمعیت ۷۵ میلیون نفری معادل ۱۱۰ هزار میلیارد تومان بودجه آموزش و پرورش

ایتالیا با جمعیت ۶۱ میلیون نفری معادل ۲۵۰ هزار میلیارد تومان بودجه آموزش و پرورش

فرانسه با جمعیت ۶۰ میلیون نفری معادل ۳۶۰ هزار میلیارد تومان بودجه آموزش و پرورش

دانمارک با جمعیت ۵/۵ میلیون نفری معادل ۵۵ هزار میلیارد تومان بودجه آموزش وپرورش

نروژ با جمعیت حدود ۵ میلیون نفری معادل ۶۵ هزار میلیارد تومان بودجه آموزش و پرورش دارند.

ب) حقوق معلمین در ایران به طور متوسط در هر ماه (یک ونیم) میلیون تومان است و در

ترکیه ، کره جنوبی ، عربستان ، لبنان ، مالزی، اردن در هرماه معادل ۸ تا ۱۳ میلیون تومان

فنلاند ، انگلستان، دانمارک ، فرانسه و امریکا در هر ماه معادل ۱۵ تا ۲۸ میلیون تومان است

پ) سرانه و هزینه دولت برای هر دانش آموز در ایران سالانه ۱میلیون و ۳۰۰ هزار تومان است که رسما” ۷۰۰ هزار تومان بیشتر هزینه نمی شود و در کشور های اتحادیه اروپا که تعدادی از آنان در بالا آمد معادل  ۳۵ تا ۵۷ میلیون تومان به ازاء هر دانش آموز در سال متغییر می باشد.

ت) در تمام کشورهای فوق بودجه آموزش و پرورش بیش از درآمد سرانه به ازاء هر نفر  و حقوق معلمین در کشورهای مذکور بیش ازدر آمد سرانه کشور به ازاء هر نفر و در برخی موارد مساوی و در معدودی از آنها  ( معادل ۱۵ درصد) کمتر از درآمد سرانه هر فرد است در صورتی که در ایران حقوق یک معلم معادل نصف درآمد سرانه به ازاء هر فرد می باشد .

ث) بر اساس اصل ۱۹ و بند ۹ اصل سوم قانون اساسی مبنی بر رفع تبعیض ناروا متأسفانه هر ساله بر تفاوت حقوق معلمین با کارمندان دیگر وزارتخانه ها و حتی کارمندان ستادی آموزش و پرورش و کارمندان قوای مقننه و قضائیه که گاه معادل ۲ الی ۸ برابر حقوق معلمین را دریافت می کنند تأکید شده و علیرغم توصیه های کمیسیون اصل نود و تذکرات آنان و اطلاع مدیران ارشد دولت هیچ گونه اقدامی صورت نگرفته است .

 

۴-اگر سهم ۱ درصدی !! بخش آموزش + پرورش از کل بودجه این وزارتخانه بیشتر می شد ، چرا که به اذعان مسئولین و نمایندگان قریب به ۹۹/درصد بودجه آموزش و پرورش صرف حقوق پرسنل می گردد و وزیر و مدیران این وزارتخانه عملا فقط پرداخت کننده حقوق هستند و لا غیر.

جناب آقای روحانی ! باور کنید با این سهم اندک ۱ درصدی و نزدیک به ۱۳ میلیون دانش آموز نه تنها فصل سوم و اصل سی ام قانون اساسی محقق نمی شود ، بلکه در سال ۱۴۰۴ که هیچ ؛ در سال ۲۰۴۰۴ هم توسعه آموزشی محقق نخواهد شد .

۵-اگر از ۱۰ سال پیش به کسر بودجه ۲۷ درصدی وزارت آموزش و پرورش توجه می شد ، امروز این وزارتخانه به روایت کمیسیون برنامه و بودجه با کسر بودجه ۲۷۰ درصدی مواجه نبود .

آقای رئیس جمهور محبوب ! باور کنید که برای تحقق اهداف آموزشی بودجه آموزش و پرورش طبق نظر کارشناسان باید به ۵ برابر افزایش یابد و فرهنگیان به امید این افزایش دل به شما بسته اند ، تا بلکه روزی روزگاری فردی چون شما از در درآید و ما را از یأس ناخواسته بدر کند.

 

۶-اگر این واقعیت را می گفتند که بودجه آموزش و پرورش با همان ضریب ۲۰ یا ۲۵درصدی! نه تنها افزایش نیافته بلکه با کاهش نسبت به سال گذشته نیز مواجه می باشد !، بهتر بود تا این که تلاش ناکرده خود را در نهایت بی انصافی به رخ جامعه فرهنگی کشور بکشند . گویا حضرات ابهام معاونت راهبردی در بودجه پایه را که در نتیجه انتقال کسری ها ی هر سال به سال بعد این وزارتخانه است را از یاد برده اند .

جناب رئیس الوزرا ! باور کنید قصد مان علامت سوال در مقابل دستاوردهای دولت شما نیست نعمت حضور شما در این وانفسا غنیمتی است که معلوم نبود به این زودیها میسر شود ولی انتظار تحویل کذب در افزایش بودجه وزارت آموزش و پرورش بازی با شأن و پایگاه یک جایگاه وسیع فرهنگی است . شما از ما بهتر می دانید که اگر کسر بودجه ۵ هزار میلیارد تومانی سال گذشته که سرریز بودجه امسال شده است را در نظر بگیریم با فرض ثبات قیمت هر بشکه نفت ۷۲ دلار باز هم بودجه این وزارتخانه با کاهش مواجه است و نه افزایش .

انجمن اسلامی معلمان خراسان رضوی به عنوان نماینده قشر وسیعی از فرهنگیان این جامعه چند سوال بی جواب و مسلم را طرح می نماید که امید است حداقل حضرتعالی به عنوان فردی که انبوه رای اکثریتی را بر دوش می کشید در بودجه سال آینده لحاظ فرمائید :

الف) چرا با گذشت دو سال از دوره ریاست این دولت ، برنامه چشم انداز، نقشه جامع ، برنامه پنجم توسعه و توصیه های مکرر رهبری مبنی بر توجه به اسناد بالادستی در تحول آموزش و پرورش ندیده گرفته می شود و در عین توصیه موکد کارشناسان خبره همایش توسعه عدالت آموزشی که آقای نجفی و برخی مسئولین و وزرای آقای خاتمی و اساتید اعظم دانشگاه های کشور و اقتصاد دانان آموزش و پرورش و همچنین آقای فانی در آن سخنرانی داشته اند کوچکترین حساسیت و توجهی نسبت به این توصیه ها که باید در بودجه ۹۴ لحاظ می شد صورت نگرفته است آیا این بی اعتنائی ها به موسسات مردم نهاد مشارکت آنان را در پی دارد؟

ب)  چرا وزیر محترم آموزش و پرورش که خود یکی از طراحان تحول بنیادین آموزش و پرورش بوده اند با گذشت ۲ سال از عمر این دولت همجنان بر اصل استقرار و حفظ موجودیت سازمانی بودجه تاکید داشته و از تغییر۷ ردیف مرسوم در بودجه وزارت آموزش و پرورش که از سال ۸۶ هم چنان باقی است کپی برداری کرده و از تغییر آن هراس داشته و نسبت به تطبیق بودجه با نظر کارشناسی های معاونت راهبردی و برنامه ریزی ریاست جمهوری اقدام ننموده اند تا توجه لازم برای افزایش بودجه فراهم آید و بودجه ریزی از شکل سنتی خارج شود ؟

پ) چرا و در حالی که مطالعات لازم برای تحول آموزش و پرورش را در اختیار داریم توسط مدیران ارشد وزارتخانه به نگاه تدریجی در حرکت احاله داده می شویم آیا ۳۵ سال حرکت تدریجی کافی نبوده است تا دوستان به نتیجه برسند و افکار عمومی آماده شود و زیرساخت ها فراهم گردد؟

ت) چرا وزارت خانه های مختلف علاوه بر بودجه در هیأت دولت به چانه زنی پرداخته و ردیف های مشخصی از درآمد شرکت های دولتی کسب می نمایند و وقتی نوبت به این وزارتخانه می رسد آسمان به هم می ریزد و به دادن قولهای واهی از محل در آمد ناخالص ملی و مالیات آستان قدس و ارتش و …اکتفا می شود . چند بار درآمد ناخالص تراز مثبت داشته است ؟ دولت چقدر راه کار برای اخذ مالیات از بازاریان جزء داشته که امروز به کارتلها و تراستهای اقتصادی پرنفوذ جهت اخذ مالیات روی آورده ؟ آیا جز اخذ مالیات از کارمندان که نانشان را در دست دارد تمهید درستی اندیشیده است؟

جناب آقای روحانی ! هرسال نگاهی دریغ الود به سال گذشته می اندازیم و آن هم به امید تغییر و تحول اساسی . امسال وزارت بهداشت متحول شد و امیدواریم سال آینده با همت والای حضرتعالی و وزیر محترم وقت آموزش و پرورش این مهم میسر شود.

بدرود ­­­