ستاره ای نهان در دل گورستان بُتَکی

ستاره ای نهان در دل گورستان بُتَکی سیروس علی یور؛   قوم لک آن پازلی است که در غیاب قطعات گوناگون تاریخی،اجتماعی،….اش غریب می نماید،که راه یابی به گذشته ی تاریخی اش بسیار دشوار و گاهی ناممکن است ؛اما حافظه سرشار از هوش مردمان این دیار در تلاشی ستودنی بخشی هر چند اندک اما ارزشمند […]

ستاره ای نهان در دل گورستان بُتَکی

سیروس علی یور؛

 

قوم لک آن پازلی است که در غیاب قطعات گوناگون تاریخی،اجتماعی،….اش غریب می نماید،که راه یابی به گذشته ی تاریخی اش بسیار دشوار و گاهی ناممکن است ؛اما حافظه سرشار از هوش مردمان این دیار در تلاشی ستودنی بخشی هر چند اندک اما ارزشمند از این پازل را در قالب حفظ سروده ها و تک بیتی ها برای امروز ما به ارمغان آورده اند.
همین مقدار از ادبیات نظمی که اکنون در دست ماست می تواند موقعیت کم نظیری را در میان ادبیات قومی و محلی ایران برای خود رقم زند . بطور مستند می توان ثابت نمود که پیشینیه ی شعر سرایی به زبان لکی با ادبیات منظوم پارسی شانه می زند و مصداق این مدعا آثار شعری به جا مانده از قرون دوم و سوم هجری قمری می باشد که از جمله شعرای عارفی چون بهلول ماهی و شاگردانش بابالره،بابا نجوم ؛بابا رجب و بابا حاتم را می توان نام برد.
از قرون نخستین پس از اسلام شاعران لک زبان با آنکه توانایی هنرنمایی در اوج ادبیات پارسی را در خود می دیدند اما به سروسامان دادن ادبیات بومی خویش همت گماردند که شوربختانه بجز مقداری بسیار اندک اغلب آثار گهربارشان از بین رفت و به دست ما نرسید.
از جمله شاعران قرون اخیر که آسمان پر ستاره ادب لک را تلالو بخشیدند ملامنوچهر کولیوند می باشد که بر ستیغ مرتفع شعر لکی تکیه زدو آنرا با عرفان همدم نمود شاعری که به طرزی بسیار معنا دار در بیشتر سروده هایش بر لک بودن خود تاکید دارد.

 

34241913429878223958

ملامنوچهر کولیوند فرزند خسرو که به اشتباه پدرش را تقی گفته اند از طایفه ی ادب پرور کولیوند در منطقه سلسله یا به نقلی دیگر در دره شهر به دنیا آمد که زاد روزش را حدود سال ۱۲۳۶ کوچی،خورشیدی رقم زده اند و پس از ۶۳ سال عمر با برکت در سال ۱۲۹۸ وفات یافته است.
آقای محمد علی سلطانی از پژو هشگران کردزبان در باره ملا منوچهر می گوید :«منوچهر خان از شعرای دوره ی قاجار است، به منوچهر و منوچهر خان شهرت دارد و دارای مدایح بسیار اهل بیت می باشد،بر ادبیات فارسی ، عربی ، کردی و تا حدودی ترکی تسلط داشته و در سلک متصوفه بوده است؛اما رشته ی فقری او روشن نیست.
در جای دیگری می گوید:با توجه به ابیاتی که نام وفایی یا وفا در آن ذکر شده ممکن است ملا منوچهر از فقرای خاکسار جلالی ابوترابی باشد
چوین(وفایی)علیه الرحمه وات

مدح مولا به ز صم و اقتدا
قاسم عقــــبا و فــردوس و سقر

بر خـــــداوندان دنیا کدخدا….

آقای سلطانی همچنین می گوید:«ملامنوچهر براساس فرمان صادره ی به یادگار مانده به امضای عبدالحسین میرزای فرمانفرما حکمران کرمانشاهان و لرستان از بزرگان ایل کولیوند و مرد شمشیر و قلم بوده است»

 

51297581017352712939

در برخی دیگرا اشعار ملامنوچهر، از امید بزرگ و علی ثانی نام برده شده است که احتمالا به قطب سلسله ی نعمت الهی گنابادی«نورعلیشاه ثانی»مربوط می شود(۱)
لک مر امید بزرگ تو علی ثانین

دست تو ئو دامن فرزند سجاد علی

*تاثیر پذیری اشعار ملامنوچهر از شعرای پارسی زبان
ملامنوچهر در اشعارش از منوچهری دامغانی تاثیر پذیرفته است و این اثر پذیری در مسمطهایش عیان و آشکار است
همچنین شباهت جالب توجه برخی اشعار وی با اشعار کسایی مروزی قابل تامل است با آنکه به احتمال فراوان از وجود شاعری چون کسایی بی خبر بوده است.

21680429568443934641
ملامنوچهر در زمانه ای که اوزان هجایی در شعر رواج داشت و از اوزان عروضی کمتر استفاده می شد اوزان عروضی را در شعر لکی رواج داد و با ذوقی سرشار در بحور مشکل طبع آزمایی نمود و موفق نشان داد .
با خواندن اشعار ملامنوچهر روح موسیقایی آن کاملا آشکار می شود گویی منوچهر با موسیقی و آواز آشنایی داشته است و یا اشعار را برای خواننده ای مشهور سروده است
شــــــــمس زرین ،بال زرین با فروغ و فتح فرین

فوق و فرق و شرق گرین صبحدم هات ئو دیار
تازه بزمی پی و پی هت ،مجلس ارباب و کی هت

نغمه سنج و نای و نی هـــــت ارغنون غمگسار….

در این سروده به آسانی می توان دریافت که ملا منوچهر با موسیقی و آلات آن آشنایی کافی داشته است.
بابا مردوخ روحانی(شیوا)در باره منوچهر اینچنین آورده است:ملامنوچهر کولیوند که او را منوچهر خان می گفته اند از طایفه ی کولیوند از توابع الیشتر لرستان است مردی فاضل،خوش ذوق ،درویش مسلک بوده و در لباس اهل فقر می زیسته و به فارسی و لکی شعر می گفته است.

 

99759107251759963807
آقای محمد علی سلطانی مولف آثاری همچون حدیقه ی سلطانی در مورد ملامنوچهر می گوید:«وی براساس فرمان صادره ی به یادگار مانده به امضای عبدالحسین میرزای فرمانفرما حکمران کرمانشاهان و لرستان از بزرگان ایل کولیوند و مرد شمشیر و قلم بوده است»

از سه گانه ی(۲) معروف کله باد که در ادبیات لک از شهرت خاصی برخوردار است یکی به ملامنوچهر کولیوند تعلق دارد وی این شعر را بر همان وزن و قافیه ای که ترکه میر آزادبخت سرودهاست به نظم در آورده .
تالم ناشی از دوری خانواده و همسرش «ملکنساء»باعث سرودن این شعر زیبا بوده است
کـــله بـــاد هـــانای باد بهاران

ولیـــعهد وشت وکـــیل واران
برف فوق و فرق کویان فنا کر

جاهد و جولان جبل وه جا کر….

ملامنوچهر با دیدن خرابه های شهر باستانی دره شهر به زیبایی به توصیف روزگاران پر رونق این شهر می پردازد که با خواندن آن انسان تمام ارکان یک شهر رامانند یک فیلم سینمایی متصور می شود.
آقای عبدالحسین شاکرمی حالت ملامنوچهردر هنگام سرودن این شعر رابا حالت خاقانی هنگامی که در سوگ ایوان مداین متاثر گشته مقایسه می نماید
اما سرانجام منوچهر هنگامیکه از یکی از سفرهایش به عتبات عالیات در حال برگشتن است در تنگه ی گاوشمار سخت ناخوش می شود و ساعات پایانی عمرش فرا می رسد ملا منوچهر در لحظات پایانی عمر در خلسه ای عرفانی فرو می رود و ترجیع بندی زیبا و شورانگیز می سراید گویی که وصل به درگاه دلداررا توصیف نموده است و زمانی کوتاه پس از آن به دیدار معشوق می شتابد و دعوت حق را پاسخ می گوید که ابیاتی از این سروده در زیر می آید:

هــت سحر برج افق آفتاب

جـــــلوه نمانا چو رخ بوتراب
نور علی ئو شه عالیجناب

عالم اژ ئو جلوه گر و کامیاب
نور نبی و ولیا منجلی
ناد علیا ،علــیا یا علی
ساقی گلچهره وری باده بار

خم سبو ساغر و می ساده بار
چنگ و رباب و دف آماده بار

سهمی اژ ئو حسن خداداده بار….

پانوشت:
۱-کیانوش نورمحمدی
۲-ترکه میر آزادبخت و ملاحقعلی سیاهپوش دیگر سرایندگان کله باد می باشند

منابع:

پیران و مشاهیر اهل حق،صفی زاده(بوره که ای) صدیق،چاپ اول۱۳۸۷،انتشارات حروفیه
دیوان ملامنوچهرخان کولیوند،نورمحمدی منوچهر،چاپ اول۱۳۸۱،افلاک
گلزار ادب لرستان،غضنفری اسفندیار،چاپ اول ۱۳۷۸،دانش
نظام فئودالی دره شهر،شاکرمی عبدالحسین