اختصاصی لکنا/ گهر، زلال جاری زاگرس

لکنا: شاید به جرات بتوان گفت که گهر این گوهر بی همتا و این زلال جاری  زاگرس یکی از زیباترین جاذبه های گردشگری ایران است که بر فراز اشترانکوه همچون نگینی بی غش بر حلقه ی این کوهسار رفیع و با شکوه خودنمایی می کند و یکی از معدود نقاط توریستی کشور است که هنوز طبیعتش بکر ، زیبا ،جذاب و روح نواز است و خنکای نسیمش که با عطر بهاری گلهای رنگارنگ و متنوع درهم آمیخته هر رهگذری را به وجد آورده و  به تحسین  خالق این همه رنگ،زیبایی و جلوه وامیدارد. خوشبختانه  باریکه راه کوهستانیش که هرروز مشتاقان ورزش کوهنوردی و طبیعت گردی را به تحمل کوهپیمایی 4یا 5ساعته می کشاند تاکنون  مورد تهاجم تیغ تیز ماشینهای غول پیکر راهسازی قرار نگرفته است که این مورد را باید به فال نیک گرفت  چرا که در صورت ایجاد راه دسترسی آسان به دریاچه نمی توان شاهد این همه جلوه های خدادادی  بکر ودست اول طبیعی بود و تجربه نشان داده است که همیشه خطرسیل جمعیت انسانی به مراتب مخرب تر از سیلابهای سخت بارانی بوده است چونکه انسان با ایجاد آلودگیهای زیست محیطی و تغییرات اکوسیستمهای طبیعی ،زنجیره ها و شبکه های غذایی را دچار تغییر و دگرگونی اساسی و جبران ناپذیری کرده است.

 

در نیمه خردادماه 92که فصل بهار هنوز در پیچ و خم این باریکه راه کوهستانی خود نمایی می کند شاهد تردد افراد مختلفی از پیر وجوان و میانسال و کودک در دل کوهستانی سبز هستیم که به شوق رسیدن به دریاچه ای زلال با آبی  شیرین و گوارا که از ذوب برفهای قلل رفیع اشتران کوه حاصل می شود رنج سفر و پیاده روی را برخود تحمل می کنند تا در سایه سار بیدی یا کنار چشمه ای سرد و باصفا ، در دور دست شهرهایی شلوغ و پر دود و دم و پرترافیک بیاسایند و چند شبی را مهمان سکوت و آرامش کوهستان و شاهد نور افشانی ستارگان در دل شب باشند تا خاطره ای از جنس طراوت و تازگی را برای همیشه در آرشیو خاطر خویش نگه دارند.

 

اما در این میان مشکلاتی نیز خود نمایی می کند که امید است با همت والای مسئولین گردشگری استان مرتفع گردد از جمله:

– تردد و نگهداری حیوانات بارکش در محدوده سکوهای استراحت دریاچه مخصوصا سکوهای قبل از پل دریاچه، که شب هنگام با ایجاد سروصدا و رفت و آمد مانع از استراحت راهپیمایان خسته می شوند.

– عدم نظارت برقیمتهایی که چهارپاداران برای حمل اثاثیه ازمسافران می گیرند که عمدتا قیمتهائی گزاف و بعضا متفاوت و بدون ضابطه و نظارت از مسافران دریافت می شود .

– عدم ایجاد حصار و فنس کشی مناسب در اطراف دریاچه که باعث می شود شبها گردشگران با ورود حیوانات وحشی از جمله گراز  به محدوده استراحت مواجه شوند و این مورد سبب رعب و وحشت کودکان می گردد.

– عدم وجود اورژانس هوایی مناسب که مانع از دسترسی آسان و سریع به آسیب دیدگان و مصدومان و انتقال آنان به مراکز درمانی است.در این میان نگارنده شاهد مصدومی بود که بعد از سقوط از درخت و مصدومیت و آسیب جدی ،هرچند در کوتاهترین زمان ممکن  مورد حمایت و مداوای اولیه امدادگران بی توقع هلال احمر قرار گرفت، که انصافاً در اسرع وقت بسان فرشتگان نجات با موتورسیکلت در محل حادثه حاضر شده و کمکهای اولیه را انجام دادند. اما افسوس که هلیکوپتر نجات با حدود 17 ساعت تاخیر سر رسید که این چندان مناسب و زیبنده نیست اما باز هم به قول معروف کاچی به از هیچی.

– عدم روشنایی مناسب در محدوده دریاچه با وجود اینکه بر بالای بی فروغ تیرهای چراغ برق سلولهای خورشیدی و لامپ ها و امکانات لازم متصل بود اما دریغ از کورسویی.

– نبود امکانات رفاهی لازم جهت اسکان مسافر ان نظیر چادر . لازم به ذکر است که می توان با استقرار کمپ اقامت و نصب چادر علاوه بر درآمد زایی مناسب، آسایش و رفاه مسافران را نیز تا حدودی فراهم ساخت.

– عدم وجود سرویس های بهداشتی مناسب در محل پارکینگ یا چشمه اول که علیرغم هزینه گزافی که در بخش ساختمان سازی آن صورت گرفنه است .بدلیل نداشتن لوله کشی آب ،عملا تعطیل وغیر قابل استفاده است واین در حالی است که آب چشمه در بیست متری بالا دست این سرویس بهداشتی بلا استفاده بوده و هرز می رود.

– عدم دسترسی بسیاری ازمسافران به منابع سوخت لازم جهت پخت و پز، که همین عامل سبب قطع درختان منطقه می شود .درصورتی که می توان با ایجاد جایگاه سوخت و کرایه دادن وسایل گاز سوز نظیر پیک نیک به مسافران از این معضل جلوگیری کرد.

در پایان امیدواریم که این گوهر بی همتا و این نگین زاگرس به دست تدبیر مسئولین گردشگری استان  آن سان شود که شایسته آن است .

 

گزارش و عکس: شاکرم عبدی پور/ لکنا

«ذکر منبع نشان از حرفه ای بودن و اخلاق مداری شماست.»