رومشگان ۵۰ هزار نفری محروم از یک درمانگاه معمولی

در جنوب غرب استان لرستان شهرستانی قراردارد به نام رومشکان که مرکز آن شهر چقابل است. رومشگان آب و هوای معتدل کوهستانی دارد و در ۴۶ کیلومتری جنوب غربی شهرستان کوهدشت و ۲۶ کیلومتری غرب شهرستان پلدختر و هم‌مرز با استان ایلام واقع شده‌است. اگر بعد از زلزله کرمانشاه بارها و بارها شنیدیم که بیمارستان سرپل ذهاب ایمن نبوده و در زلزله بخش‌هایی از آن تخریب و از خدمت خارج شد، در مورد رومشکان باید بگوییم که این شهرستان اصلا بیمارستانی ندارد. به زبانی ساده تر شهرستانهایی در کشور وجود دارد که هر روز دچار زلزله های بی مسئولیتی می شوند و کسی در مورد آنها چیزی نمی گوید!

نویسنده: محمدرضا هادیلو

وسعت شهرستان رومشگان ۹۰۰ کیلومتر مربع است از شمال و شمال‌غربی به شهرستان کوهدشت از جنوب به شهرستانهای دره شهر و بدره و از سمت مشرق به شهرستان پلدختر محدود می‌گردد.این شهرستان تا سال ۱۳۹۲ یکی از بخش‌های تابعه شهرستان کوهدشت بود که با مصوبه هیئت دولت در اردیبهشت ۱۳۹۲ به شهرستان ارتقاء یافت؛ و در نهایت در بهمن ماه ۱۳۹۲ فرمانداری این شهرستان به صورت رسمی افتتاح شد.

رومشکان بیمارستان ندارد و حالا شرایط بسیار سختی برای شهروندان آن به وجود آمده است. دردی که قبل از بیمار، همراهان را می آزارد و انتقال بیماران به شهرهای اطراف را به یک معضل بزرگ تبدیل کرده است.متاسفانه گویی اجرای طرح تحول نظام سلامت و توجه دولت به این بخش هم نتوانسته این درد رومشکان را التیام ببخشد و حالا رومشکانی ها می پرسند سهم ما از این طرح بزرگ چه چیزی بوده و چرا کسی حتی برای پاسخی کوتاه به این شهرستان سفر نمی کند؟

 ۵۰ هزار شهروند بدون یک درمانگاه

با وجود اجرای طرح تحول نظام سلامت در چند سال اخیر و هزینه‌های فراوانی که دولت در این بخش صرف و همواره در بیان عملکردش به آن‌ها استناد کرده، هنوز هم رومشکان در استان لرستان فاقد بیمارستان است و مردم آن از دریافت خدمات بیمارستانی، حتی در حد سادترین اقدامات هم محروم هستند.

در سال ۱۳۹۲ بود که رومشکان با تصمیم و تصویب دولتمردان از بخش به شهرستان ارتقا یافت، اما این تغییر شگرف هیچ تأثیری در وضعیت درمان و امکانات مربوط به آن در این خطه نگذاشت تا همچنان جمعیت حدود ۵۰ هزاری آن برای درمان ناگزیر از مراجعه به شهر‌ها و استان‌های دیگر باشند.

وضعیت اسفبار رومشکانی ها به نداشتن یک بیمارستان ختم نمی شود بلکه آنها از داشتن یک درمانگاه معمولی هم بی نصیب هستند. یعنی باید گفت آنها حداقل‌ امکانات درمانی را هم ندارند و سخت است که بشنویم زنان این منطقه برای انجام زایمان نیز نیازمند مراجعه به شهر‌های مجاور هستند.

البته می گویند یکی از خیرین این دیار، مدتهاست زمینی به وسعت دو هکتار برای ساخت بیمارستان اهدا کرده، اما این اقدام نیز نتوانسته گره از مشکل بزرگ پیش روی اهالی این دیار باز کند؛ وضعیتی که فرماندار رومشکان در توضیح آن می‌گوید: «در این راستا مکاتبات و مذاکرات زیادی داشتیم و در نهایت قرار است یک بیمارستان و یک مرکز درمان بستر در شهرستان احداث شود

نورالدین درمنان می‌افزاید: «در حال حاضر دانشگاه علوم پزشکی پیگیر اخذ مجوز ماده ۲۱۵ برای احداث بیمارستان شهرستان است. برای احداث مرکز درمان بستر شهرستان نیز دانشگاه علوم پزشکی با بنیاد علوی به‌عنوان متولی ساخت مراکز درمان بستر توافقاتی داشته و امیدواریم با توجه به مشخص شدن زمین و اقدامات اولیه قبل از سال شاهد عملیاتی شدن این پروژه و مطالبه مردم باشیم

نداشتن بیمارستان یا یک درمانگاه ساده با خدمات عمومی فقط به رومشکان ختم نمی شود. هستند شهرستانهای دیگری که به همین درد دچارند و نه تنها ساکنان این مناطق از خدمات طرح تحول نظام سلامت بی بهره اند بلکه هنوز هیچ اراده ای هم برای بهبود این شرایط به چشم نمی خورد.