ایجاد فضای نقد سازنده در استان لازمه ی توسعه/ لزوم‌اقدامات ضربتی برای پیشرفت لرستان

دکتر آتوسارحمتی: در هفته ی دولت به سر می بریم؛ فراز و فرودهای بسیاری از سال گذشته تا‌ امروز در لرستان واقع شده است.
مهمترین‌ دستاورد، ابقای دولت تدبیر و امید و ادامه ی مسیر اعتدال و موردتقاضای مردم است. دست کم ۲۴ میلیون نفر مشتاقانه به توفیق دولت اعتدال امید بسته اند و قریب ۸۰ میلیون ایرانی منتظر روزهای کم چالش تر هستند.

 

نکته ی بسیار مهم در این‌میان، تکرار آن هم نه به‌معنای درجازدن است؛ بلکه این بار در فرصت‌چهارساله ی پیش رو، صدای کلنگ توسعه را مردم باید بشنوند؛ در همین‌هفته ی دولت، مردم و “دقیقا مردم” باید بهبود اوضاع را به صورت ملموس احساس کنند.

 

همه ی ما حامیان‌دولت باید یقین کنیم اگر دولتی ها خود را به این سلاح یعنی‌کسب رضایت‌هم استانی ها، تجهیز نکنند با آمار و عملکرد‌ و مصاحبه توفیقی حاصل نخواهد شد.

 

چهارسال باقیمانده را باید با اغراق به منزله ی تک فرصت موجود نگریست و اقدامات به ویژه از نوع اقتصادی در لرستان محروم‌نگهداشته شده باید ضربتی باشد ولاغیر.

مدیران محترم لازمست از آرامش و فراغت خویش، هرچه بیشتر بکاهند و فرصت خدمت را تکرازناپذیر تلقی کنند تا هر روزشان برکتی برای این خاک و دیار باشد.

 

مدیران‌ دولت‌امید به نزدیکان و مشاوران مجیذگو اعتماد نکنند؛‌ صداقت، اخلاق و تلاش مضاعف را برای انتخاب نیروهای حلقه ی اول خود ملاک قرار دهند تا دست شان‌در دست‌مردم باشد و بماند.

 

همانگونه که ریاست‌دولت دوازدهم‌هم‌مکررا تاکید کرده اند ایجاد فضای نقدسازنده و مفید، لازم است؛ تشویق به موقع و قدرشناسی هم‌توامان لازمست؛ (همان‌مثال معروف ایشان از مقایسه ی انتقاد سازنده و بجا با نمک کافی به غذا زدن).

اما آنچه در لرستان‌کمتر می بینیم‌نقد بی غرض و مفید است؛ همه باید برای جواب دادن و سربلند بیرون‌آمدن از آزمون بزرگ‌خدمت آماده بوده و خود را مبرا ندانیم.صاحبان فکر و اندیشه نیز ضمن انتقاد سازنده، باید به ارائه راهکارهای امیدبخش نیز پرداخته و فضای روشن و آینده ای بهتر را نشانی بدهند.

 

امید است‌ در هفته ی دولت عزم جزم شود که در چهارسال آینده، هم‌مدیران و هم قلمداران لر، راه توسعه‌را دست در دست‌ انتقاد و اعتماد هموار کنند و تعریف و تمجید صرف را دلیل دوستی و مهر ندانند و نقدپذیری و اصلاح هرچه بیشتر را سرلوحه کنند.

 

و چه زیبا‌روایتی است از امام اعتدال و شکیبایی حضرت على علیه السلام :

“هر که دو روزش یکسان باشد، مغبون است و هر که فردایش بدتر از دیروز او باشد، محروم…”