بلوط، میراث مردم لرستان

 

خداوندی که انسان دشوار و هزارتو را خلق نمود، زیبایی طلبی و دوست داشتن را در نهادش به ودیعه نهاد تا زندگی سخت ساده و پیچیده را برایش تحمل پذیر و بلکه شیرین و خواستنی کند.

گاه تربیت بشر به گونه ای است که از فطرتش دور نشده و بر مبنای طبیعتش حقوق طبیعی دیگران و بلکه موجودات و حتی درختان و گیاهان را به جا می آورد و گاه شوربختانه به علت تربیت ناصحیح نه منفعلانه بلکه به صورت فعال و پویا به ستیز با جامعه و محیط پیرامونش برمی خیزد.

اما در این میان هستند کسانی که علی رغم تربیت صحیح و برخاستن از خانواده های نژاده و اصیل و با وجود علم و اطلاع از هنجارهای انسانی و طبیعی عامدانه به دلایل واهی و غیر منطقی گاه دست به اقداماتی می زنند که دل هر انسانی را به درد می آورد.

مدت هاست در رسانه های مختلف و خود به صورت عینی می بینیم برخی هم استانی های عزیز لرستانی نه تنها به طبیعت و به طور خاص مراتع و درختان بلوط رحم نکرده و اقدام به تخریب و قطع آن ها می نمایند، بلکه به حیات جانوری نیز هجوم آورده و اقدام به شکار و صید گونه های کمیاب جانوری استان می نمایند.

در این خصوص سازمان های ذی ربط از جمله منابع طبیعی و محیط زیست با وجود کمبود شدید امکانات سخت افزاری و نرم افزاری تا کنون اقدامات خوبی انجام داده و در برخورد با متخلفین از هیچ کوششی فروگذار نکرده اند.

اما آیا این تلاش ها در رفع معضل و بحران حوزه ی منابع طبیعی و محیط زیست شکننده لرستان مفید بوده است؟

به عنوان نمونه آیا اداره ی منابع طبیعی شهرستان کوهدشت با تنها ۲ جنگلبان می تواند به حراست از تمام جنگل ها و مراتع وسیع شهرستان کوهدشت و بخش های تابعه بپردازد؟

پاسخ منفی است. چرا که مجازات و برخورد قانونی با چند نفر شاید در کاهش جرم مؤثر باشد اما آن را ریشه کن نمی کند. واقعیت این است که مردم ما باید نگاهشان را به این حوزه تغییر دهند. در واقع باید با رویکرد فرهنگی به این مسأله نگاه کرد.

مردم اصیل و نجیب لرستان، همواره ی تاریخ سرآمد همگان در نکوداشت ارزش های انسانی و اجتماعی بوده اند.

پدران ما هرگز به دنبال آزار دیگران و تخریب طبیعت نبوده اند. آن ها برای برافروختن آتش با تبر به جان درختان تازه سبز شده نمی افتادند و این میراث گران بها را سالم به دست ما رسانده اند. هر چند که ما تا کنون، تا حد زیادی به آن صدمه زده ایم.

 

برای انسان چقدر دشوار است بعد از تفریح و لذت بردن روزانه از طبیعت، زباله های پیرامونش را جمع کرده و به حال خود رها نکند؟!

حال که در آستانه ی فصل بهار، عید نوروز و سفر به دل طبیعت هستیم و کله باد، نوید روزهای شادی و سرزندگی را به ما خواهد داد، با دیدن شقایق های وحشی و زیبایی کوه های سر به فلک کشیده و مغرور زاگرس و درختان مقاوم بلوط، که همگی در شکل دهی ساختار شخصیتی ما مردمان لر و لک نقشی بی بدیل داشته و دارند و در واقع آیینه ی مردی و مردانگی لرستانی ها هستند، دادار دادآفرین را به خاطر همه ی داده هایش سپاس گفته و با خود و خدایمان عهد می بندیم علاوه بر دوستی صمیمی خود با طبیعت، کسانی را هم که از روی غفلت به خاطر روشن کردن آتش، به جان درختان خشک نشده ی بلوط می افتند یا زباله های خود را در طبیعت رها می کنند، سرزنش کرده و با گوشزد کردن اهمیت درختان بلوط و حیات طبیعی، مانع از کار غیر انسانی و هنجارشکنانه آن ها شویم.