درگذشت شاعر نام آشنای لرستان رضا ذکایی

علی گودرزیان، شاعر، روزنامه نگار و کنشگر فرهنگی می نویسد:

با پرواز نا بهنگام تو، ما زمینیان

درسوگ خود می نشینیم! این روزها و لحظه های کوچ غریبانه ی برادرعزیزمان، دوست همفکر، شاعر با شعورمان، راوی وجدان بیدارسرزمینمان، صدای زنده و زندگی بخشمان، هنرمند و سخن آور رضا ذکایی، ما سوگواران زبانی جز اشک نداریم!!

دیارما مردی را از دست داد که همواره سرود زندگی و مهربانی برزبانش جاری بود. این مصیبت نابهنگام، جانکاه و جان سوز را به مردم سوگوارسلسله، جامعه ی هنرمندان ایران و همه ی اندیشمندان لرستانی تسلیت می گوییم!

رضا جان! صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را/ تا دگرمادرگیتی چو تو فرزند بزاید! این روزها در سوگ خود می نشینیم و تو چقدر زود و نابهنگام سرود کوچ و رهایی را تلاوت کردی! سوگوار کوچ غریبانه ی شما

آیین تشییع و تدفین شاعرنام آشنا رضا ذکایی

به آگاهی مردم اندیشمند لرستان به ویژه مردم سوگوار شهرستان سلسله میرساند آیین تشییع و تدفین شاعرو هنرمند و کنشگر سیاسی -اجتماعی نام آور استاد رضا ذکایی فردا چهارشنبه ساعت ۱۰ صبح در گلزار شهیدان شهرالشتر برگزارمی شود.   بازماندگان

از زبان استاد رضا ذکایی: از سال ۱۳۴۲ چشمم را به جهان گشودند. شعر را با سرودن شعرهای محلی و ترانه های شبانی آغاز کردم. نمی دانم از چه زمانی شاعر شدم فقط می دانم از زمانی که خودم را شناختم روح سرگردان و لطیفم با شعر مانوس بوده است. هیچ چیزبه اندازه ی یک بیت شعرخوشحالم نمی کند . درتمام زمینه هاطبع آزمایی کرده ام ولی بیشتر “غزل” را دوست دارم.  دو “رمان” در دست کاردارم اگر توفیقی باشد به چاپ خواهم رساند…” (از دست نوشته های رضا ذکایی خرداد ۱۳۷۷).

غزلی از زنده یاد استاد رضا ذکایی:

“آب روی خاک”

دوست دارم چشم های پاک را

اشک های لخت بی خاشاک را

دوست دارم ارتفاع سرو را

شاخه های سربه زیر تاک را

با دل تفتیده ام پیوندهاست

چشم های ابری نمناک را

کاش دست فاصله را می شکست!

آن که می گردانداین افلاک را

کاش می شد با محبت دوختن

سینه های زخمی صد چاک را

خاک یعنی زندگی یعنی شرف

می پرستم آب روی خاک را

کانال آثار شوریده لرستانی (رضاحسنوند) در اندوه فقدان شاعر و مدیحه سرای اهل بیت جناب آقای رضا ذکایی:

بیستون مردا! گه رفتن نبود

روز پوشیدن؛ سیه برتن نبود

داغها داریم از درد حمید

خاطراتی جملگی سرد حمید

کوچه را آشفتی و دل داغدار

باغمان افسرد هنگام بهار

واژه هاامشب مرایاری کنید

یک دودم بامن عزاداری کنید

زان که امشب کاروان لنگ است لنگ

سینه هابسیاراماتنگ تنگ

بیستون مردا ! مراتنهامکن

دربه روی بغضهایم وامکن

ای امیدایل ! ایلم رامشوب

کوچه های ناامیدی را مکوب

ای تمام مهربانی های ما

نوبهارخو ش زبانی های ما

ای دلاور قامتم راخم مکن

آفتاب خنده ها را کم مکن

بی تو یعنی تا ابد پاییزها

روزها ازغصه ها لبریزها

بی تو یعنی باغهامان بی ثمر

بی تو یعنی کوچه ها غرق چمر

 

مرجع: هومیان نیوز