حکایتی کوتاه از بذله‌گویی مومه، طنزپرداز مشهور لرستانی

مرحوم مومن‌علی جوزی‌پور معروف به مومه (mooma) فرزند جوزعلی از طایفه‌ی ضرونی یکی از هنرمندان شهیر شهرستان کوهدشت بود.

00010

 

به گزارش لکنا به نقل از یافته، وی آوازی خوش داشت و فردی ریزبین و نکته‌سنج بود که مناسبات عادی مردم را به لطیفه‌های جذاب تبدیل می‌نمود و با هنرمندی خاص آن‌ها را بیان می‌کرد.

در جلساتی که سران و بزرگان ایلات و عشایر در آن حضور داشتند، همه در برابر او دست به عصا عمل نموده و حتی مبالغی نیز به او اهدا می‌کردند تا از زبان طنزآلود مومه در امان بمانند.

مومه در فیلم‌های “کولی‌ها” و “گذری بر موسیقی لرستان” و سریال “سور و سوگ” نیز به ایفای نقش پرداخت.(برگرفته از وبلاگ مهدی ویس‌کرمی)

وی در زنده نگه داشتن هنر عروسک‌گردانی و نمایش عروسکی سنتی لرستان، نقشی اساسی داشت. مومه با شیوه‌ی نمایش “بازی در بازی” با چهره‌ی نمایشی پرقدرت در قالب نقش‌های مختلف بازی می‌کرد.( پیشینه‌ی تاریخی موسیقی لرستان، سیدمحمد سیف‌زاده، انتشارات افلاک ۱۳۷۷)

وی بیش از ۹۰ سال عمر کرد و سرانجام ۱۱ اردی‌بهشت ۱۳۷۸ چهره در نقاب خاک کشید. روحش شاد باد.

حکایت جالب بخوانید از بذله‌گویی و حاضرجوابی مرحوم مومه:

نقل است در دهه ۴۰ یکی از خان‌زاده‌های شیک‌پوش لرستانی گاهاً از مسیری می‌گذشت که مومه سر راه او حضور داشت.

این خان‌زاده‌ی شیک‌پوش که همیشه کت و شلوار، جلیقه و کلاه شاپو به تن داشت، هنگام راه رفتن در معابر، اکثر مواقع کلاهش را به عادت برخی قدیمی‌ها با دو دست پشت بدنش قرار می‌داد و کم‌تر آن را بر سر می‌نهاد.

مومه نیز که فردی ریزبین بود، به این نکته توجه کرده و روزی پس از سلام و احوال‌پرسی از خان‌زاده می‌پرسد: خان! چرا کلاهی برای سرت نمی‌خری؟

خان‌زاده پاسخ می‌دهد: مومه چشمت را باز کن! کلاه دارم! (بعد کلاهش را که با دست‌هایش پشتش گرفته بود نشان مومه می‌دهد)

مومه هم پاسخ دندان‌شکنی به او حواله می‌دهد و می‌گوید: می‌دانم خان! اما آن “کلاهِ پشتت” است، یکی برای “سرت” بخر!