مصاحبه با داریوش جعفری مدیر مسئول ماهنامه ی کودکان غرب کشور، پیشوک
مصاحبه با مدیر مسؤول و صاحب امتیاز ماهنامه ی کودکان و نوجوانان غرب کشور، پیشوک فاطمه نیازی/ روشتا: ………………………………….. داريوش جعفري، مديرمسؤول اولين نشريه ي كودكان غرب كشور است و مدرس گرافيك. وي نزديك دو سال است “پيشوك” را براي كودكان هديه آورده است. همان كودكاني كه «آنتوان دوسنت اگزوپري» درباره شان مي گويد:«كودكان تنها […]
مصاحبه با مدیر مسؤول و صاحب امتیاز ماهنامه ی کودکان و نوجوانان غرب کشور، پیشوک
فاطمه نیازی/ روشتا:
…………………………………..
داريوش جعفري، مديرمسؤول اولين نشريه ي كودكان غرب كشور است و مدرس گرافيك.
وي نزديك دو سال است “پيشوك” را براي كودكان هديه آورده است. همان كودكاني كه «آنتوان دوسنت اگزوپري» درباره شان مي گويد:«كودكان تنها كساني هستند كه مي دانند از زندگي چه مي خواهند؟»
براي كودكان نوشتن و گفتن، محتاج مضمون است، مضموني كه بتوان با آنها حرف زد.
ما در مقام يك انسان همگي به دنبال مفهوم هستيم، فارغ از هر فرهنگ، مذهب و جامعه اي كه در آن زندگي كرده ايم. كودكان مفهوم و معنا را به شكلي متفاوت از بزرگسالان تجربه مي كنند. ادراك و تخيل آنها از طريق معناهايي فراطبيعي مانند قصه هاي پريان، سحرآميز و …تغذيه مي شود.
پيشوك مي خواهد با كودكان زندگي كند. جهاني بيافريند كه هم براي كودكان جذاب است و هم جهان واره اي عميق را براي آنها واگويي كند.
براي آنها گفتن و نوشتن، نيازمند مرتبه هاي عميق انساني است.
به بهانه ي ورود “پيشوك” به دومين سال رويش اش، گفت و گويي را با آقاي داريوش جعفري انجام داده ايم كه در پي مي آيد.
در کنار بی توجهی آموزش و پرورش به مطبوعات کودک و نوجوان، گرانی کاغذ و کمبود بودجه، چگونه شد که پیشوک خواست كه بروید و برویاند؟
من میدانستم کار برای کودکان سخت است، اما فکر نمیکردم این اندازه مشکل باشد! با این که من مدت17 سال سابقهی تدریس در آموزش و پرورش دارم اما نمیدانستم که آموزش و پرورش تقريباً با ورود هر نشریهای به محدودهاش مخالفت میکند. بعداً فهميدم آموزش و پرورش بخشنامههايی دارد كه ورود هر نشریهاي خارج از آموزش و پرورش را منع مي كند. این سازمان، فقط به تولید نشریات در محدودهی اداری خود معتقد است و به هیچ وجه از آن عدول نمیکند. اميدوارم در آينده ديدشان بازتر شود!
دم دست ترین آسیب بی توجهی به مطبوعات کودک و نوجوان رجوع مخاطب به بازی های رایانه ای و سی دی های کارتونی است. برای رهایی از این آسیب چه راهکارهایی را در نظر گرفته اید؟
در کشورهای پيشرفته با وجود این که روز به روز برنامهها و بازيهاي رايانهاي و آموزش های هوشمند توسعه مييابد، اما از روند مطالعه کم نشده است. آن ها به هیچ عنوان نمی خواهند لمس كردن کاغذ را از زندگی شان حذف كنند.
در خانوادهایی که کتاب و کتاب خوانی نهادینه شده باشد، خواه ناخواه کتاب روی ذهن و فکر کودکان تأثیر می گذارد. ما بزرگترها در کنار استفاده از وسايل مدرن همانند كامپيوتر باید زمانی را به کودکان اختصاص دهيم و با آن ها خواندن کتاب و مطالعه را تجربه کنيم.
کودکان ما به خاطر عدم برخورداری از مواد خواندنی مناسب از طریق نشریات، با فقر فرهنگی، ادبی، هنری و نبود خلاقیت مواجه هستند. پیشوک برای رفع این نقیصه چه تدابیری اندیشیده است؟
متأسفانه بین کودکان و بزرگترها یک شکاف افتاده است. این شکاف با ورود کامپیوتر بزرگ تر و عمیق تر شده است. اگر از وسایل مجازی درست و آگاهانه استفاده شود می تواند قدرت فکری کودکان را پرورش دهد، اما اگر درست و آگاهانه استفاده نشود چیزی جز تخریب در پی نخواهد داشت. مجله ی پیشوک با شعار “کتاب خوان کردن کودک” سعی در سوق دادن کودکان به مطالعه دارد. ما معتقدیم اگر کتاب به هر جامعهاي وارد شود، آن جامعه به تعالی مادی و معنوی خواهد رسید.
به عنوان یک مدیرمسؤول نشریهی کودک، تیراژ پایین تر نشریات کودک و نوجوان و در نتیجه کمی مخاطب کودک را نسبت به دیگر نشریات در چه می دانید؟
من معتقد نیستم که مخاطب کودک کم است. متأسفانه تعداد نشریات کودکان کم است. ما در سراسر کشور فقط یک نشریه ی استانی کودکان داریم. خیلی از نشریات کودکان به خاطر تورم و گرانی کاغذ از بین رفتند. با این که کودک زیربنای یک مملکت محسوب می شود، اما به نیازهای واقعي آنان توجه نشده است. «پيشوك» فعالیت در رده ی سنی کودکان را به عنوان یک نیاز دانست. وقتی کمپانی های فیلم سازی بزرگ یک فیلم را برای کودکان می سازند، سریع وارد زندگی آن ها شده و آن را تحت تأثیر قرار می دهد. آیا نشریات کودک ما توانسته اند زندگی کودکان را تحت تأثیر قرار دهند؟
اصلی ترین مشکل نشریات کودک و نوجوان جدای از دولتی بودن آن ها را در چه می دانید؟
کار برای کودکان نیاز به تخصص و زمان دارد و البته هزينهي آن بالاست. (شايد بهجاي هزينه بهتر است بگوييم؛ سرمايهگذاري) ما دنیای کودکان را با تمام شادی ها و آرزوهای شان درك نمي كنيم. روزمرگی ها و دل مشغولی ها در این امر بیتأثیر نبوده است. در کشورهای پيشرفته وقتی طیف وسیعی برای تولید فکر و فرهنگ قدم بر می دارند، هم از نظر مالی تأمین هستند و هم از نظر امکانات. وقتی ما حتا برای ساخت یک فیلم، دوربین مورد استفادهاش را در دسترس نداریم، انیمیشن ساز ما چگونه می تواند برای کودکان انیمیشن بسازد؟ این اتفاق برای نویسندگان ما هم رخ می دهد. وقتی نویسنده ی ما از نظر مالی در مضیقه است، حتا نمی تواند به کودکان فكر كند. چه رسد به نوشتن!
در اکثر خانواده ها سبد کالای فرهنگی وجود ندارد. این در حالی است که کودک برای تعالی روح و ذهن خود به محصولات فرهنگی از جمله تئاتر، سینما، کتاب، مجله و… نیاز دارد.
نقش نهادهای متولی فرهنگ را در توجه به جامعه ی کودکان چگونه ارزیابی می کنید؟
نهادهای متولی فرهنگ مانند آموزش و پرورش و یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به کودکان کمترین توجه را نشان داده اند. نباید هر اتفاق ناگوارِ از جمله جنگ، زلزله، سيل و… توجه به کودکان را کم رنگ کند. وقتی به جنگ جهانی دوم رجوع شود، می توان نهادهای فرهنگی، دولتی و یا خودجوشی را دید که روی کودکان کار کردهاند. در کشور ما آیا به کودکان بازمانده از بلایای طبیعی و یا طلاق توجهی شده است؟ کودک حتا در بحرانی ترین موقعیت ها از دنیای کودکانه اش خارج نمی شود. دولت نباید اجازه دهد که تحریم های اقتصادی و یا هر علت دیگری در انتشارات مربوط به کودک تأثیر داشته باشد.
ارتباط مخاطبان با نشریات کودک و نوجوانان ضعیف است. پیشوک چگونه می خواهد مخاطب ها را با خود همراه سازد؟
یک نشریه با مخاطبش معني پيدا ميكند و زنده است. ما به صورت جدی سعی در برقراری ارتباط با مخاطب داریم، بنابراين تلاش كردهايم با حضور فيزيكي خودمان در کنار کودکان و نوجوانان اين امر را ثابت كنيم. مثلاً برگزاري همايشهاي كودكانه، مسابقات، ایستگاههاي بازي و نقاشی از آنجملهاند. ما معتقديم «پيشوك» در همراه کردن مخاطب علیرغم اظهار نظرهای مثبت کارشناسان، قوي عمل نكرده است. ریشه ی این ضعف را می توان در ایده آل های بزرگ «پیشوک» جست و جو کرد. یک نشریه وقتی می تواند موفق باشد که برگشتی روزنامه يا مجله نداشته باشد. جدای از این ها باید ضعف امکانات را هم افزود. در کنار این مسائل شهروندان ما هم متأسفانه استقبال زیادی از نشریات ندارند. بیشتر نشریات استان ما به صورت رایگان در دسترس کیوسک ها قرار می گیرد. این درد است و هر چند تلخ باید گفته شود. چهقدر خوب است مردم ياد بگيرند براي كالاي فرهنگي هزينهاش را بپردازند! من معتقد هستم حتا اگر پیشوک به بن بست بخورد، راه را برای پیشوک های بعدی باز كرده است. این ضرورتی اجتناب ناپذیر است که در کشورهای جهان سوم اتفاق می افتد. ما با تمام وجود برای ارتقای پیشوک و ايجاد صميميت بين كودكان و پیشوک تلاش خواهیم کرد.
ما معتقديم كودكان، پادشاهان زميناند و كار كردن براي آنان بهترين خدمتگزاري است.
***************
به عنوان مديرمسؤول نشريه ي كودكان و نوجوانان غرب كشور «پيشوك» قول مي دهم تيم قدرتمند پيشوك با تمام وجود از كمترين امكانات موجود، بهترين توليدات فرهنگي را ايجاد نمايند. هيچ چيز بالاتر از اميد نيست و ما با پشتوانه ي خداي بسيار بزرگ و بسيار مهربان آمده ايم تا طرحي نو در اندازيم.
سلام خیلی عالیه
[پاسخ]
از ماهنامهی بسیار خوبتون متشکریم
[پاسخ]
چه مصاحبه جالبی……..
تشکر
[پاسخ]
ممنون بسیار عالی بود
[پاسخ]
خیلی عالیه از شما بسیار تشکر میکنم
[پاسخ]
آقای جعفری که 0% به لکی خدمت میکنند و 100% به فارسی!
[پاسخ]
حلالیی
[پاسخ]
اقای جعفری واقعا مصاحبتون عااااااالی بود
[پاسخ]