شعر لکی/ مریم کولیوند

بوری نَچو کُلِ گُیونم گِلا بیر     (بیا نرو تمام وجودم برگرد)

مُلای صد قِصه زُونم گلا بیر     (ملایی که هر قصه ای را می دانی برگرد)

مه کوری نا بِلَد وِل بیمه ئژ ری (من نابینایی(نادان) هستم که راه را گم کرده است )

تو دُونا بین، مِه نایُونم گِلا بیر  (تو همه چیز را می دانستی و من نمی دانستم برگرد)

تونی پَل و پَلامارِ دلِ مِه         (تو ماوا و پناهگاه دل من هستی)

خَریوی بی دِرَه تُونِم گِلا بیر   (غریبی هستم که آواره شده است پس برگرد)

نَچُو پِر نَگِر ئژ مالم بُوری بوس (نرو پر نگیر از منزلم بیا و بمان)

کموتر مالی گیونم گلا بیر      ( کبوتر اهلی جان من برگرد)

چَه بَم باینِه دُما دلتنگ و تَنیام (چکار کنم برگردی که دلتنگ و تنها هستم)

مِدُوم چی ئور و وارونم گلا بیر  (مدام مثل ابر و بارانم (گریه می کنم ) برگرد)

مِه کُوگی بیم کِلَه شیره مَخُونیام (در گذشته خیلی شاد بودم(کبکم خروس می خواند))

فِرَه وَختَه کِزَه شُونِم گِلا بیر     (خیلی وقت است که افسرده شده ام برگرد)

رَتَه رَتمَه سُتینِ دل، دُما تو    (تلو تلو میخورم تو ستون دل من بودی بعد از تو)

چی اَفتاوِ لُو بُونِم گلا بیر    (مثل آفتاب لب بام هستم برگرد)

دِ ئاز ئِه نُوم دلِم نِیرم هِناتکَم (دیگر رمقی برای فریاد زدن نامت ندارم )

هِه نُومت ها وَ سَر زُونِم گِلا بیر (همیشه نامت بر سر زبان هست برگرد)

یَه کُل دردِ تُونَه گِرتیمَسهِ وَر (همه این ها دردهای بی تو بودن است که وجودم را فرا گرفته)

بُوری هم درد و درمونم گلا بیر (بیا هم درد و درمان من برگرد)