پیام فرجی‌دانا به دکتر مریم میرزاخانی

در مملكتي كه فرهنگ تابع سياست است و باند بازي و آموزش و پرورش عرصه ي آزمون و خطا و استعداد كشي نسبت دادن موفقيت اين خانم در عرصه ي بين المللي به شكوفايي علمي در ايران شايد خالي از شبهه نباشد . ايرا هم مانند ديگر كشور ها داراي نبوغ و نخبه است اما بهتر است كه اين موفقيت ما را غافل نكند و سرپوشي بر دردهاي آموزش و پرورش نباشد چون اين خانم مشت نمونه ي خروار فرهنگ اين مملكت نيست و قسمت اعظم موفقيت ايشان در كشوري متخاصم به قول بعضي يعني آمريكا رقم خورده است .

به راستي چه اندازه در اين مملكت سياست هاي جذب نخبگان اعمال مي شود

آيا نخبگان علم و دانش جايي در مديريت كلان جامعه دارند ؟

آيا استفاده از سهميه هاي قانوني و غير قانوني تحت هر عنوان با ارزش ذاتي علم و حقيقت آگاهي منافات ندارد؟

چرا فرار مغز ها دستكم گرفته مي شود و گاهي بعضي از فرصت طلبان عرصه ي سياست و با ند و رانت آن را با صادرات غير نفتي اشتباه مي گيرند؟

به راستي سهم عملي ما از پرورش اين گونه نخبگان چيست ؟

علل كوچ نخبگان عرصه ي المپياد هاي بين المللي چيست؟ به نظر مي رسد كه تعليم و تربيت ما بيشتر فرودگاهي است كه يك طرفه شده اين نخبگان از آنجا پرواز مي كنند ولي هرگز بر نمي گردند.

آيا موج سواري بر موفقيت خارج از كشور مي تواند مسولين ما را از اشكالات و مشكلات بنيادي تبرعه كند نظير آخرين طرح وزير كه خدمتكاران مدارس را صرفا با مدرك ارزيابي كرده و بدون ملا حظه ي علمي و مهارت عاطفي و تربيتي به عنوان معلم پايه ي ابتدايي استخدام مي كند ! آقاي وزير جاي خالي نظافت و نظم بهداشتي مدارس را با كدام توهم پر مي كند ؟

سپردن كارهاي بزرگ به م

[پاسخ]