شاهنامه لکی

شاهنامه لکی [1] ************************* 1ـ شيران و بوران طــايفه‌ي  دســتان                         راهي بين لوان پري سيستان ‌ 2ـ ايســـــه خالين ولايـــــت ايــــران                       كس پيدا نين ژَ نره شيران 3ـ باقـــــي اختيـــــار و دســـت ويتن                      ژَ ‌كي خوف درين، پروا ژه كيتن 4ـ پيران طلب كرد ، واتش اي پيران                       قاصد آوردن […]

387

شاهنامه لکی [1]

*************************

1ـ شيران و بوران طــايفه‌ي  دســتان                         راهي بين لوان پري سيستان ‌
2ـ ايســـــه خالين ولايـــــت ايــــران                       كس پيدا نين ژَ نره شيران
3ـ باقـــــي اختيـــــار و دســـت ويتن                      ژَ ‌كي خوف درين، پروا ژه كيتن
4ـ پيران طلب كرد ، واتش اي پيران                       قاصد آوردن خبر ژَ ايران
5ـ او مـــرز و او  بوم، كس نين پيدا                         ايراده  دارون‌، بكينون پيراه
6ـ بكـــرون چپــــو تمامي ايــــــران                       بــــستانون قصـــــاص، ژَ نره شيران
7ـ هــــاتا و جــواب ، پيران پرهوش                        عرض كردش ، و حرف بنده بوور گوش
8ـ هــــر گاه پادشــــــــا هاتش خيالن                      اي خيال خام، پوچ و  بطالن
9ـ خــــبر مياوو، و سيـــــستان زمين                      ولاي پيلتن، بور سهمگين
10ـ پــــيلتن ميـــــو ژَ ايـــــــــرانَ وَه                      بو دنگ دليران بو شيرانَ وه
11ـ  مپــــوشو اسباب ، پري رزم كين                        چني دليران قهرمان قين
12ـ مگر و وَ دســت ، گرز گــــاو سر                       نخاك توران، منمانو  هنر
13ـ به رخـــش گلگون ، او مبو سوار                       سپاي توراني مكرو  فرار
14ـ تــــوان و تاقت، جنگـــــمان ژَ نين                      بور سهمگين، پرواش ژَ كين
15ـ شاه وات، اي پيران و سكه خيالان                      سپاه، و بانمان مدرو طالان
16ـ پيـــــلتن كامن وجـــــودش چيشن                      من ژَ واته تو خاطرم ريشن
17ـ شرط بويك كاري بكرون پـيشان                        و ايدل بشن، بير نشو  ليشان
18ـ يــــك كاري به سر ايـران باورن                       اسير  ايراني ، پي توران باورن
19ـ چـــپر، راهـــي بو، پري سرحدان                      حاضر بان ني جاه ، شيران و بوران
20ـ اون سپـــاو سان ، بكيشــمان و پس                      هني ايراني، نكيشان نفس
21ـ چــــپر، راهــي بو، پي قاخان چين                     جم  ببو سپاه، پي ايران زمين
22ـ ســــپاي توراني ، پــري رزم شور                      گشت مرز ايران ، بكران خاپور
23ـ راي هـــامون ببو، به سپاو درفش                      نه خسرو مانو، نه طوس زرين كفش
24ـ پيـــلتن، حلقــــــــه غلاميش نكوش                    هني رخش پي رزم ؛ نكيشو  خروش
25ـ اژدها درفــــش، نـــروي سر زمين                    سرنگون كرون ، سپاي سهمگين
26ـ  او شــــو  نوشانوش، جــام باده بي                    بساط  مجلس ، گشت آماده بي
27ـ كرسي نشينان، سرمست بين ژَ مي                      گوش دا بين ودنگ ، سوز ناله ني
28ـ صداي خوش خوانان ، بلند بي او شو                   مجلس هراسان، كس نكردش خو
29ـ ناله مطربان، و كبر گه‌ي كوس بي                    ناگاه قيرگون، رخسنده روس بي
30ـ درفـــش سفيد، سحـــــر كرد، و پا                     سپاي زنگ و زيب، جم كردش سيا
31ـ ســـــان سياه قيـــــر،  تمام برقرار                   مقابل نرزم، پري كارزار
32ـ خيزا  صداي كوس ، دنگ زار و زيل                   قيره‌گون نرزم، خجل منه فيل
33ـ ناگاه مـــيسره ، داخـــــل بي وهم                     ميمنه پيچ و رد، چوين  ما را رقم
34ـ به حـــكم فرمان ، فـرد  فريادرس                     سحر ظاهر بي ، كس  نبي و كس
35ـ هر چند شاي حبش ، پري كارزار                      رو نيا نرزم ،  نه عرصه پيكار
36ـ  ســـردار حبش ، شكت ورد نوجا                       غارت  بي حساب ، آورد سحرگاه
37ـ اول شعله  حَور،  دا ژ سر  كوان                      و اندك  اندك پري بي روان
38ـ روي صحراي هامون ، مزين كردش                   ژاله سحرگاه ،  و گل سپردش
39ـ گلان پر ژاله ، بلبل شـــــرمي وار                    افتاده  بي هوش، نه‌گوشه كنار
40ـ نه ديكه حق بين ،  اشياي ور زمين                       قرار گرت  نه تخت ، شاه جهان  بين
41ـ عالم برقرار،گــــــشت نه دون دور                    بيدار بين نه خو، سركشان بور
42ـ شاي افراسياب ، نيشت نه تخت زر                      لشكر و سپاه، تمامي خوش فر
43ـ  فرقه مي نوشان بيدار بين نكــــار                    نه پاي  تخت زر ، گرتشان  قرار
44ـ  فرمــــان نويسان، شـــــاه كينه جو                    بي چين  و ما چين ، چپر راهي بو
45ـ پلكو پيله سم ،  طلــــب  كـــردشان                     فرمان پي شاهان ، سرحد  بردشان
46ـ كشــــاني يكــــــــسر، سقلابي تمام                    مردان  نبرد، شيران بي آرام
47ـ سپــــــاي خسروي ، باورين ودست                     نه خسرو مانو،  نه خسرو پرست
48ـ شاه فـــرما در دم،  منـــــادي كردن                    منـــشي وزيـــران  و پيــش آوردن
49ـ لشكر نويسان ، حاضر بيــن ژ لاش                      سر و مال و عمر ، جان كردن فداش
50ـ  تمامي شيران ، يكســـــر نه ديوان                      مقر  فرما بين، و سان سرداران



[1] – ايزد پناه،‌حميد، شاهنامه لكي ، انتشارات اساطير، چاپ 1384.