با معشوره1/ “کلنگ درمانی” یک پروژه حیاتی/ کلنگ زنی رئیس جمهور برای سدی که هنوز قرارداد ندارد!

به گزارش مهر، برای رسیدن به تنگه مشهور “گاشمار” در نقطه ای در کوهستان های میان کوهدشت و دلفان باید روستاهای شاهیوند را پشت سر گذاشت، مسیری نسبتا طولانی کنار رودخانه پرآب کشکان.

بین راه روستاییانی را می بینی که بیل به دوش در حال آبیاری زمین ها و باغ های سبز خود هستند. باغ هایی که آب رودخانه کشکان را به آبیاری شان آورده اند. خوشحال می شوی وقتی می بینی مردم حاشیه های کشکان بر خلاف کشاورزان حاشیه سیمره نه تنها زمین های مرغوب کنارآبی خود را به مهاجرانی از استان های دیگر اجاره نداده بلکه خود آستین کار بالازده و باغ های سرسبز و زیبایی را درمسیر طولانی کشکان ایجاد کرده اند.

از پیچ در پیچ باریک کنار کشکان می گذری و کوهستان “مپل” را پشت سرت جا می گذاری تا از راهی که گاهی تنها یک ماشین می تواند از آن عبور کند به تنگه “گاشمار” نزدیک شوی .جایی که سد معشوره قرار است در شکاف دوکوه و در سرراه رودخانه ی کشکان ساخته شود.

هرچه از ساکنان روستاهای نزدیک تنگه سوال می کنی کسی با نام “معشوره” آشنا نیست. روستاییان می گویند تا جایی که ما و پدران ما به یاد دارند تنگه و مکانی با نام معشوره در این محدوده وجود نداشته است.

آنها جاده باریک باستانی ساخته شده از سنگ و ساروچ را نشان می دهند که تنها یک گاو می تواند از آن عبور کند و به همین خاطر است که نام این تنگه پرآب را “گاشمار” یا “گاوشمار” نهاده اند.

نگاهمان را می چرخانیم به سمت پروژه ای که از نان شب برای مردم منطقه حیاتی تر است، هنوز همان تونل چندسال پیش را می بینیم که حرکت رو به رشدی نداشته است. تونلی که قرار است با ادامه خود و متصل شدن به تونل های انحرافی دیگر آب کشکان را به دشت های تشنه کوهدشت برساند و آنها را از چنگال خشکسالی برهاند.

دشت های وسیعی که چندین سال است اسیر دیو خشکسالی شده و از دادن محصولی شایان عاجز مانده اند و مردمی که سالهاست جاری شدن آب سد “گاشمار” از شمال شرقی کوهدشت را چشم به راه مانده اند.

کمی از تنگه دور می شویم به کارکاه مرکزی اجرای پروژه می رسیم. از مسئول کارگاه سد معشوره در مورد روند اجرای سد سوال می کنیم که می گوید: سد هنوز در مراحل اولیه یعنی حفر تونل انحرافی اول به سرمی برد.

میرزایی ادامه می دهد: هنوز قراردادی با ما بسته نشده و بودجه کافی در اختیارمان قرار نگرفته تا کار را ادامه دهیم.

از این روند متعجب می شویم، یعنی رئیس جمهور کلنگ سدی را به زمین زد که هنوز قراردادش منعقد نشده است؟! این حرفها حکایت همان “کلنگ درمانی” است که فقط سر و صدایش به گوش مردم می رسد و انگار خبری از برکات و اثرات این پروژه حالا حالاها نخواهد بود.

همان روزی که برای چندمین بار کلنگ این سد توسط رئیس جمهوری بر زمین زده شد در گزارشی گفتیم که این سد نیازمند بودجه است و با کلنگ زنی صرف کاری به پیش نمی رود.

از مسئول کارگاه پروژه در مورد زمان اتمام سد می پرسیم. میرزایی می گوید: با روندی که در پیش است بدون بودجه هیچ گاه این سد ساخته نمی شود. این سد بودجه ی هنگفتی می خواهد و ادامه ی کار آن به تصویب بودجه اش بستگی دارد.

کارگران از بیکاری در حال درست کردن زمین فوتبال برای به سر کردن اوقات فراغت خود در این محل هستند. از ساختمان مرکزی دور می شویم و راه خود را به سمت دلفان ادامه می دهیم.

جاده نسبتا عریضی شن ریزی شده که راه رفتن به دلفان را بسیار آسان کرده است و اگر این جاده در برنامه کاری مسئولان قرار گیرد می تواند راه ارتباطی آسان و میانبر کوهدشت به دلفان باشد.

درختان ستبر بلوطی را کنار جاده می بینی که قبلا بدون عبور در دل کوهستان قرار داشتند و حالا جاده سد از کنارشان می گذرد، سدی که هنور پا نگرفته ولی سر و صدای کلنگ زنی هایش بارها بلند شده است.

………………………………………………….

گزارش و عکس: حشمت الله آزادبخت