کوهدشت ومشکلی به نام شورای شهر/ علی طولابی

کوهدشت ومشکلی به نام شورای شهر/ علی طولابی

خداوند در کتابش قرآن اشاره دارد که در کارها با مشورت عمل کنید.به نظر می می رسد که شورا استفاده از عقول وتجربیات مشترک است ومعمولا چند عقل از یک عقل بهتر تصمیم گیری می کند.درقانون اساسی جمهوری اسلامی که ثمره خون شهدا گرانقدرمان است به این اصل اشاره شده است .در زمان دولت اصلاحات این اصل معطل مانده شورا ها اجرایی شدوعملا تعدادی که با رای مردم انتخاب می شوند در کار مجموعه ی شهری نظارت می کنند.این روش سالیان درازی است در کشورهایی که سابقه ی طولانی دمکراسی دارند،انجام می گیرد وبرای آنها نهادینه شده است؛اما بعد از گذشت چند دوره در ایران ومخصوصا شهرهای کوچک وعشایری  که زیر ساخت های فرهنگی آنها هنوز کامل نشده،نتیجه ی عکس داده است.یعنی به جای پیشبرد کارها در بعضی موارد مانند سدی در برابر پیشرفت وتوسعه عمل کرده است.حال ببینیم چرا درشهری مانند کوهدشت می توان گفت که تا حد بسیار زیادی شورا در کار خود موفق نبوده است.

اولین مشکل در نوع انتخاب اعضاء است.در شهری مانند کوهدشت که طبق آمار سرشماری سال 90جمعیتی بالغ بر یکصدهزار نفر دارد؛ متاسفانه هنوز ساختارروستایی وعشایری آن حفظ شده است وسیستم طایفه وقبیله حرف نخست را در انتخاب اعضاء شورا می زند..مثلا هر طایفه ای که دارای بیشترین جمعیت باشد به راحتی می تواند فرد مورد نظر خود را به عنوان نماینده شورا انتخاب کند.واین همان مشکل ساختار فرهنگی است که مدتهاست،کوهدشت از آن رنج می برد. چرا که در شهرما تعداد عوام خیلی بیشتر از خواص است وهمیشه این آراء عوام است که سرنوشت ساز می شود وتازمانی که این ساختار ونگاه  مردم به مقوله شورا ووظایف آن عوض نشود نمی توان انتظار داشت که آنها یک انتخاب آگاهانه داشته باشند.ودریک جامعه عشایری چون بیشتر مردم به منافع کوتاه مدت خویش فکر می کنند پس همیشه منافع جمع فدای منافع شخصی می شود.

کار دیگر شوراها انتخاب شهردار است که معمولا با رای گیری وبا رای اکثریت اعضاء انجام می گیرد؛که در این زمینه با ساخت وپاخت قبلی کسی را به عنوان شهردار انتخاب می کنند که کاملا گوش به فرمان آنها باشد واگر آن شهردار بنده خدا مطابق میل آنان عمل نکند به راحتی اورا برکنار می کنند.خدمات آقایان شورا در کوهدشت بسیار است که نمی شود در این فرصت کوتاه همه را بیان نمود وتو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.

چون در شهر ما وضعیت شورا اینگونه است می بینیم که این عرصه عاشقان سینه چاک بسیاری دارد و عده ای به زور می خواهند خادم مردم شوند تا جایی که عشق خدمت به مردم آنها را به کشاندن به درب منازل و یا تلفن نمودن به اشخاص برای جمع آوری رای می کند  وعوام نیز مانند همیشه فریب این اشخاص را می خورند.نمی دانم ماباید به چه کسی بگوییم که نمی خواهیم شما خودتان را به زحمت انداخته و از جان خود مایه گذاشته ، شبانه روز برای ما کار کنید.اگر راست می گویید به جای خواهش والتماس برای یک رای ،برنامه های خود را بیان کنید تا مردم قبل از رای به شما به برنام هایتان رای دهند.به نظر می رسد که توسعه فرهنگی وبالابردن سطح شعور وآگاهی مردم از شام شب واجب تر است.چرا که همیشه افراد فرصت طلب از ناآگاهی مردم کمال استفاده را می برند وتا زمانی که فکر مردم عوض نشود،آنها نیز عوض نخواهند شدوبه عبارتی آش همان آش است وکاسه همان کاسه.ونمی بایست منتظر معجزه شد که مثلا یک شبه تمام کارهای این شهر به سامان شود.اگر انتخاب ها با آگاهی صورت گیرد دیگرهر کس به خودش اجازه ی کاندیدا شدن نمی دهد وخود ودیگران را به زحمت نمی اندازد.

چنین به نظر می رسد که دولت باید در شهرهایی که فقر فرهنگی دارند،موقتا شورا را تعطیل وخود راسا تصمیم بگیرد وشهردار را انتخاب نماید.چرا که هنوز قاطبه ی مردم دارای بلوغ سیاسی واجتماعی نشده اند وطبیعتا انتخاب آنها نمی تواند انتخابی از روی آگاهی باشد.این مردم مانند صغاری هستند که تاهنوز بزرگ نشدند نیاز به ولی وسرپرست دارند.وهرزمانی که توانستند خوب بیندیشند،آن وقت می توان اختیار انتخاب را به خود آنان واگذار نمود.

   در پایان از کلیه ی نخبگان وچهره های فرهنگی وتحصیل کرده ومتعهد ودلسوز شهرمان تقاضا دارم برای نجات همشهریان خود ازبلای خانمان سوز فقر فرهنگی دست بکار شوند وسکوت نکنند ومگر نه این است که خداوند از دانایان عهد وپیمان گرفته است.واگر دارای اراده ی قوی ومحکم باشید خداوند نیز به شما یاری خویش را می رساند.درغیر این صورت عوام را بر شما مسلط می کند وآنوقت دیگر دعاهایتان نیز مستجاب نمی شود وشهری که عوام همه کاره ی آن باشند خواص را از صحنه بیرون می کنند وراه به ناکجا آباد می برد.ونظر لطف پروردگار نیز از مردمانش گرفته می شود وهمه گرفتار عذاب می شویم.ودر این میان خشک وتر همه با هم خواهیم سوخت.

خدواند به عوام ما علم وبه عالمان ما عمل عطا فرماید.