بحران محصولات آبدوست در دشت تشنه کوهدشت و رویای معشوره!
به این باور برسیم که تبدیل شدن کوهدشت به کویر برای سال های نه چندان دور قصه نیست! بحران آب را در این منطقه ی خشک جدی بگیریم، معشوره حق ماست و حیات ما به آن بسته است.
کشت چغندر قند در حاشیه شهر کوهدشت-عکس: مهدی دوست محمدی
سارا آزادبخت: شهرستان کوهدشت منطقه ای در جنوب غربی استان لرستان، با آب و هوایی نیمه معتدل و خشک و سومین شهرستان استان از نظر جمعیت، با دشت های وسیع که زمانی انبار غلّه ی لرستان نام گرفته بود با قرار گرفتن بین دو رودخانه ی کشکان و سیمره، امروز با بحران بی آبی مواجه است.
خشکسالی های پی درپی در این دشت وسیع در سال های اخیر، استفاده ی بی رویه ی کشاورزان از منابع آبی و از طرفی نبود زیر ساخت های مناسب همانند سد و آبگیر ها برای مهار روان آب ها در فصول پر بارش باعث شده است سطح سفره های زیر زمینی به شدت کاهش پیدا کند، به طوری که در بعضی از اراضی کشاورزی شاهد زبانه کشیدن شعله های آتش هستیم که این امر به گفته کارشناسان، ناشی ازاستفاده بی رویه از منابع آبی زیر زمین و فرونشست زمین است که باعث تخلیه ی گازهای زیر زمین می شود.
از طرفی شغل بسیاری از مردمان این دیار کشاورزی است و کشاورزان آگاهانه و یا از روی نا آگاهی از آینده ی این بحران جدی بی آبی، برای دست یافتن به سود های بیشتر در کوتاه مدت این سرمایه ی حیاتی را هدف قرار داده اند و با کاشت محصولات آبدوست، آینده و حیات این شهرستان و مردمان آن را نشانه رفته اند.
در فصل تابستان با گذر به دشت های کوهدشت، سبزی مزارع بسیار زیاد ذرت، چغندرقند و سیفی جات چشم ها را خیره می کند، این درحالی است که مردم برای تأمین آب شرب خود در مضیقه هستند و ساعت های متوالی با قطع شدن آب روزها را سپری می کنند، منابع آبی که بنا به گفته ی کارشناسان ۹۰ درصد آن صرف کشاورزی برای محصولات آبدوستی می شود که چندین برابر محصولات دیگر (همانند گندم) آب این منطقه ی خشک را همچون اژدهایی در کام خود فرو می برند.
به طور قطع و یقین نمی توان کشاورزان را وادار کرد که به کار کشاورزی که تنها ممر درآمدی بسیاری از آن ها است مجبور کرد، اما می توان با آموزش الگوهای کشت جدید و جایگزین کردن آن با محصولات آبدوست، مصرف آب را بهینه کرد. زیرا کشاورز به دلیل نداشتن درآمدهای دیگر و به دلیل نبود صنعت و از طرفی نبود ابزارهای تشویقی و حتی ابزارهای تنبیهی به خاطر سود بیشتر و نا آگاه از بحرانی که برای کوهدشت فراهم می کند به کار خود ادامه می دهد و اگر این روال ادامه یابد این دشت پهناور حتی برای آب مصرفی خانوارها با مشکل مواجه خواهد شد و شاهد مهاجرت بی رویه از این دیار مفرق و نیایش خواهیم بود.
متأسفانه دشت کوهدشت با قرار گرفتن در بین دو رودخانه ی کشکان و سیمره سال هاست که تشنه است.
سد معشوره که قرار بود هم ایجاد اشتغال برای مردم محروم این دیار داشته باشد و هم زمین های تشنه ی مارا سیراب کند سال هاست به بهانه های مختلف مهجور مانده است و بنظر نمی آید اراده و مطالبه ی جدی از سوی مسئولین امر برای شروع به کار مجدد آن وجود داشته باشد، سدی که می توانست روان آب های ما را در فصول پربارش برای زمان بی آبی ذخیره کند. خاطره ی تلخ سیلاب های سال گذشته کوهدشت که با وجود مشکلات فراوانی که برای مردم منطقه ی ما به وجود آورد، می توانست ذخیره ی آبی خوبی باشد که به دلیل نبود زیر ساخت های مناسب بدون استفاده به سمت مناطق دیگر روانه شد، سود و منفعتش را دیگران بردند و مشکلات و مصائبش را مردم رنجور ما متحمل شدند.
آیا زمان آن فرا نرسیده است که به این شعار تبلیغاتی ایام انتخابات در دوره های مختلف نمایندگی مجلس لباس واقعیت پوشاند؟
خواست مردم کوهدشت پیگیری جسورانه ی سد معشوره از سوی مسئولین، نمایندگان استان و بخصوص نماینده ی شهرستان کوهدشت و رومشکان به صورت جدی است و شایسته نیست که با سنگ اندازی نمایندگان استان خوزستان و حتی نماینده ی پلدختر این انبار غلّه ی لرستان به نابودی کشیده شود و این دشت بزرگ تبدیل به یک کویر شود و مردمانش حتی برای تأمین آب شرب خود در تنگنا باشند.
از سوی دیگر جهاد کشاورزی و ادارات مربوطه باید کشاورزان را توجیه کنند و از ابزارهای تشویقی همانند خرید تضمینی محصولات با مصرف آب کم و قیمت بیشتر نسبت به محصولات آب دوست آن ها را ترغیب کرده که سود کشاورزان هم تأمین گردد.
به این باور برسیم که تبدیل شدن کوهدشت به کویر برای سال های نه چندان دور قصه نیست! بحران آب را در این منطقه ی خشک جدی بگیریم، معشوره حق ماست و حیات ما به آن بسته است.
زمانی خواهد رسید که دیگر از دست کسی کاری ساخته نیست!
درود بر شما
به موضوع بسیار حیاتی اشاره نموده اید
امیدوارم مسئولین برای این معضل چاره ای بیندیشند آنهم به موقع
وگرنه باید در آینده بیابان بی آب و علف کوهدشت را به نظاره ی اندوه بنشینیم
[پاسخ]
جناب آقای علیپور عزیز, متاسفانه مسئولین هیچ گونه اقدامی برای مشکل بی آبی کوهدشت نخواهند کرد و معشوره درنهایت مانند سیمره سهم شهرهای دیگر خواهدشد. پس نباید به وعده های دروغین مسئولین دلخوش بود و دست روی دست گذاشت و موقعی به خود بیاییم که دیگر هیچ آبی نیست.
[پاسخ]
خانم معلم کو گوش شنوا
[پاسخ]
جدىدا با پراکنده کردن شاىعاتى مبنى بر احداث فرودگاه در شهرستانى پنج هزار نفرى(فرودگاه مرکز استان تعطىل است) و تخصىص آب به پنج شش شهرستان از آب سد خىالى معشوره ،گوىا عده اى سعى بر انحراف افکار عمومى کوهدشت به سوى رقابت هاى کودکانه که سالهاست مانند سدى مانع از پىشرفت ما شده دارند،مردم طرهان به هوش باشىد و آستىن ها را بالا بزنىد که اگر کارى نشد خود با بىل و کلنگ سدى را براى بقاى هوىت و فرزندانمان احداث کنىم.
[پاسخ]
درود بر شما و خسته نباشید . باید به فکر این معضل بود وگرنه مردم از بی ابی همگی مهاجرت میکنن
[پاسخ]
نباید گذاشت معشوره درنهایت مانند سیمره سهم شهرهای دیگر شده و موقعی به خود بیاییم که دیگر هیچ آبی نباشد.
[پاسخ]
جالب بود.
سارا خانم رو به رشد می نویسی.
به امید استمرار و ارتقاء.
[پاسخ]