سهم زنان از دایره ی مدیریت استان لرستان!

سارا آزادبخت/ کشکان:

بدون تردید زنان به عنوان نیمی از جامعه ی بشری در تمامی ادوار تاریخ مورد بی مهری فراوان قرار گرفته اند و به دلیل عدم آگاهی و نبود بسترهای قانونی لازم، حقوق آن ها به شیوه های مختلف نادیده گرفته شده است.
اما در رهگذر زمان که اندیشه ها بالندگی گرفت و قوه ی فکر و استدلال بشر پویا تر شد، زنان نیز به این خود باوری رسیدند که نمی توانند فقط در نقش سنتی خود باقی بمانند و لازم است علاوه بر داشتن همان نقش سنتی گذشته، برای احقاق حقوق خود و کسب استقلال فکری و مادی به عنوان عنصری فعال در جامعه حضور داشته باشند و در توسعه ی کشور های شان سهیم باشند.
برگزاری کنفرانس ها، سمینارها، سخنرانی ها و افزایش سطح تحصیلات زنان خود گواه و نشان دهنده ی این است که آن ها در پی به دست آوردن جایگاهی مناسب و در خور توجه بوده و هستند.
امروزه کشورهای در حال توسعه به این نتیجه رسیده اند که برای ایجاد توازن پایدار در امر توسعه نمی توان این قشر از جامعه را نادیده گرفت و حضور زنان در عرصه های تصمیم گیری و مدیریت جزء پیش نیازهای توسعه ی همه جانبه می باشد.
به همین خاطر است که زنان نیز در طی این سال ها با بالا بردن سطح تحصیلات خود، همپای مردان حضور چشمگیری در عرصه های تصمیم گیری کشورهایشان داشته اند.
اما متاسفانه در کشورهایی همانند کشور ما، دولتمردان هنوز به این باور نرسیده اند که باید زنان و توانایی های آن ها را دید ودر امر توسعه به کار بست.
این در حالی است که زنان ما خواهان حضور جدی در عرصه ی فعالیت های اجتماع هستند اما از فرصت های برابر در اموری همانند استخدام و… برخوردار نیستند در صورتی که هیچ منع قانونی در این زمینه ها وجود ندارد و حتی بسترهای قانونی لازم در مورد فرصت شغلی برابر، بدون در نظر گرفتن جنسیت دیده شده است.
بر اساس گزارش سازمان مدیریت و برنامه ۳۰ درصد کارکنان دولت را زنان تشکیل می دهند ولی سهم آنان از پست های مدیریتی ۵درصد می باشد.
اما این ارقام در استانی مانند استان لرستان بسیار کمتر است.
بر اساس گزارش مدیر کل امور بانوان استانداری لرستان حدود ۱۲درصد از زنان لرستان در عرصه های اجتماعی فعال هستند و از جمعیت ۵۳ هزاری شاغلان زن در استان، سهم زنان در پست های مدیریتی و تصمیم گیری کمتر از ۱۰نفر است!
حال این سوال مطرح می شود زنان ما به عنوان نیمی از جمعیت استان که همواره حضور جدی و پررنگ و اثرگذاری در ایام و زمان های خاص همانند انتخابات های مختلف دارند و تأثیر رأی و نظر آن ها در این ایام خاص دیده می شود، چرا سهمی بسیار ناچیز از پست های مدیریتی در عرصه های تصمیم گیری استان و شهرستان ها دارند؟
چرا مدیران ارشد استانی اعتماد لازم را در سپردن پست های حساس همچون فرمانداری، بخشداری و سایر پست های کلیدی در سطح استان و شهرستان را به بانوان توانمند ما ندارند؟ و با سپردن پست های مدیریتی “بدون خطر” به مدیران”زن” ریسک و خطر پذیری برای اثبات شایستگی زنان ندارند؟
این درحالی است که مدیران زن با قرار گرفتن در این پست های “بدون خطر” عملا راهی برای احراز شایستگی و توانایی خویش و پیشرفت به سطوح بالای مدیریتی ندارند.
شاید مهمترین عاملی که باعث شده زنان ما توانایی کسب و احراز پست های مدیریتی و تصمیم گیری را نداشته باشند، تفکر و حاکمیت سنتی مرد سالار و نه شایستگی افراد برای تصدی پست های مدیریتی است.
در کشوری مانند کشور ما و بخصوص در استان محرومی مانند استان لرستان مدیریت را غالباً یک امر مردانه تلقی می کنند و مدیر بودن زنان را با برچسب “احساسی” و “محتاط”بر نمی تابند. از طرفی وجود موانع فرهنگی که ازطرف جامعه و خانواده ها اعمال می شوند نیز مزید بر علت شده است.
زمانی که مسئولین ما به این باور برسند که توانمندی و آگاهی زنان علاوه بر اینکه باعث افزایش حس اعتماد بنفس در بانوان خواهد شد، باعث شکوفایی و بالندگی جامعه می شود(زیرا زنان توانمند، فرزندان توانمندی خواهند داشت) آن زمان است که می توان گفت بستر لازم برای توسعه ی همه جانبه فراهم است.
از طرفی مدیران ارشد استان باید حاکمیت و تفکر مرد سالار را درتصدی پست های مدیریتی وانهند و اساس انتخاب ها را بر معیار شایستگی افراد قرار دهند و مجالی هم به بانوان توانمند برای اثبات شایستگی هایشان بدهند و به زنان ما اعتماد کنند.
البته نباید نادیده گرفت که در این سال ها از طرف مدیریت ارشد استان حرکت های خوبی شروع شده است (انتخاب اولین زن به عنوان بخشدار مرکزی ازنا) که قابل تقدیر است اما باتوجه به جمعیت فعال و شاغل زنان ما کافی نیست.
باید بپذیریم که با توجه به جمعیت ۵۰درصدی زنان در استان، ۵۰درصد مشکلات هم مربوط به حوزه زنان است و لازم است مدیران” زن” هم در عرصه تصمیم گیری ها برای کم کردن مشکلات مخصوص این حوزه در عرصه باشند و با کاستن از این مشکلات امنیت بیشتری را برای جامعه و خانواده ها به ارمغان بیاوریم.
ما امیدواریم که تابوی مدیریت مردسالار در بین مدیران ارشد استانی شکسته شود و مسئولین و در رأس آن جناب استاندار این اعتماد لازم را به بانوان استان داشته باشند و با سپردن بخشی از مدیریت های ارشد به بانوان، بر اساس شایستگی و توانایی آن ها فضای مدیریتی را در استان تلطیف تر کنند تا در انتخاب مدیران زن جزء استان های پیشرو باشیم و مدیران زن موفقی را در سطح کشوری معرفی کنیم.