باز شهر مرا، آب برد!

سارا آزادبخت/ کشکان:

آمدن سیل در استان محرومی همانند استان لرستان به عنوان یکی از بلایای طبیعی هرچند وقت یکبار دامان زیر ساخت ها ی ابتدایی و بخش کشاورزی آن را می گیرد. صرف نظر از اینکه در اینگونه سیلاب ها، عوامل انسانی یا عوامل طبیعی دخالت دارند، در هنگام رخدداد آن این بدنه ضعیف زیر ساخت های استان است که آسیب فراوان می بینند و بودجه هایی که باید صرف عمران، توسعه، اشتغال و بهبود شرایط شهرستان ها شود، صرف بازسازی ویرانی های این سیلاب ها می شود. سیلاب هایی که فقط ضرر و زیان ناشی از آن متوجه مردم می شود.
این سیلاب ها به دلیل نبود سدهای ضروری در مسیر خود به صورت آب های روان جاری و خسارات جانی و مالی بسیاری را بر مردم تحمیل می کنند و بدون آن که ازاین آب ها ذخیره خوبی برای مصرف در آینده داشته باشیم بر روی زمین جاری می شوند و باعث خسارت می شوند.
اما آیا سد معشوره که بعنوان یکی از مطالبات جدی و بحق مردم استان لرستان و بخصوص شهرستان کوهدشت، با هزاران هکتار زمین زراعی که زمانی انبار غلّه لرستان به حساب می آمد، نمی توانست از شدت این سیل های بی رحم بکاهد و یا با داشتن خسارت ناشی از آن حداقل این آب های روان را جمع می کرد و برای آینده هم در بخش کشاورزی و هم توسعه و اشتغال استفاده می شد؟
سد معشوره یکی از سدهایی بود که می توانست سیلاب ها را کنترل کرده و مانع از خسارات احتمالی از طریق طغیان رودخانه ی کشکان شود زیرا این سد با هدف کنترل سیلاب ها و سیلاب های میسر رودخانه کشکان در دست ساخت بود و با طغیان رودخانه شاهد اینهمه خسارت به مردم نبودیم و حتی می توانستیم در آینده از این سیلاب ها بهره ی لازم را در تمام بخش ها ببریم و بهمین خاطر است که مهمترین اصل در وقوع حوادث اصل پیش بینی و پیشگیری است.

اما متأسفانه چند سالی است که بحث سد معشوره، احداث و تامین اعتبار برای آن مناقشات بسیاری بوجود آورده است.سدی که کلنگ آن در زمان آقای احمدی نژاد بر زمین زده شد و بدلیل طرح کارشناسی نشده عملیاتی نشد.اما خشکسالی های پی درپی احداث این سد را به یک مطالبه ی جدی در بین مردم شهرستان کوهدشت تبدیل کرد که باعث شد بدنبال آن وزیر نیروی دولت دکتر روحانی را راهی کوهدشت کند تا از نزدیک شاهد مشکلات و مسائل این سد حیاتی باشد و باعث شد دکتر روحانی در دیدار نمایندگان استان بر احداث آن و تامین اعتبار برای آن تاکید کنند.
اما متاسفانه هنوز خبری از احداث و تامین اعتبار برای این سد حیاتی مشاهده نشده است.
در سیل گذشته در آبان ماه در شهرستان کوهدشت شدت بارش ها آنقدر زیاد بود که بنا به درخواست های مکرر و پیگیری های جناب آقای استاندار، معاون رییس جمهور جناب آقای نوبخت را راهی کوهدشت نمود تا از نزدیک شاهد رنج ها ی مردم و خسارات ناشی از سیل ویرانگر باشند.
این سفر که باعث تاسف فراوان معاونت رییس جمهوری شده بود و از اینکه مردم شهرستان کوهدشت با چنین زیر ساخت های ضعیفی آنقدر در مضیقه هستند، بیان کردند که اگر مصیبت های کوهدشت را برای رییس جمهور بازگو کنم منقلب خواهند شد.
حضور جناب آقای نوبخت در کوهدشت و شدت خسارات ناشی از سیل باعث شد در جلسه ی ستاد بحران که در شهرستان کوهدشت با حضور آقای نوبخت برگزار گردید اعتباری به مبلغ ۱۰میلیارد ریال از محل ماده ۱۰و ۱۲ ستاد بحران برای مناطق سیل زده در نظر گرفته شود.
اعتباری که هنوز در حد حرف باقی مانده و آسیب دیدگان سیل آبان ماه کوهدشت هنوز کمکی دریافت نکرده بودند که دوباره شاهد وقوع یک سیلاب دیگر در آخرین روزهای فروردین ماه باشند که اینبار نه تنها کوهدشت بلکه تمام استان لرستان را درگیر کرد و اینبار باز هم علاوه بر خسارات فراوان به زیر ساخت ها و بخش کشاورزی متاسفانه شاهد مرگ عزیزان هم استانی بودیم.
مرگ مهدی دلفانی که بی خبر از پیامدهای سیل و امواج سهمگین آن غرق در بازی کودکانه خود بود، همانند مرگ آدرینای کوهدشتی و پدر و مادرش همه استان ما را سوگوار کرد.
اینبار انتظار داریم باز هم مهدی و آدرینای دیگری قربانی سهل انگاری ها، عدم امکانات مناسب در وقوع این رخدادها نباشند.
مردم ما انتظار دارند راهی اندیشیده شود که باز هم شاهد وقوع این همه خسارت ها بر پیکره استان محروممان نباشند.
خواسته بحق مردم لرستان و بخصوص شهرستان کوهدشت است که سد معشوره تامین اعتبار شود تا بتواند گوشه ای از نگرانی های زمان خشکسالی و پر باری مردم این دیار را بکاهد.

انتظار داریم اعتبارات تخصیص داده شده به سیل آبان ماه که از طرف دولت و سایر نهادها به کوهدشت اختصاص داده شد و به تصویب هم رسید، به جد پیگیری شود و همچنین خسارات سیل اخیر در تمام استان به صورت واقعی برآورد و تامین اعتبار شود.
مردم ما انتظار دارند نمایندگان منتخب مردم و مسئولین استانی آستین همت را بالا بزنند و به جد مسأله ی زیر ساخت ها را پیگیری کنند.
عمل به گفته ها مرهمی خواهد بود بر رنج های بسیار مردم مصیبت دیده ی دیار ما، نه فقط افسوس خوردن و متأثر شدن مسئولین کشوری و اکتفا کردن به دیداری حضوری آن هم فقط به هنگامه آمدن سیل.