عزل پسا انتخاباتی فرماندار کوهدشت!/ «بی‌ثباتی مدیریتی» ویژگی بارز بخشی از انتصابات لرستان در دو سال گذشته

آیا در لرستان، انتصابات بر مبنای «آزمون و خطا» پیش می‌رود؟
پس از آنکه انتقاداتی از طرفی بخشی از نیروهای اصلاح‌طلب و بخشی از افکار عمومی شهرستان کوهدشت به عملکرد انتخاباتی فرماندار کوهدشت، کرم محمدی، وارد شد و البته مقامات استان مدام تأکید می‌کردند که انتخابات این دوره، بسیار خوب برگزار شده است، حالا فرماندار شهرستان کوهدشت، کرم محمدی از منصب خویش برکنار و مدیرکل امنیتی و انتظامی استانداری لرستان، احسان جهانیان به‌عنوان جایگزین کرم محمدی و فرماندار جدید کوهدشت معرفی شد.
کرم محمدی مهرماه ۹۳ به‌عنوان فرماندار کوهدشت منصوب شد. در مورد روش مدیریت اجرایی انتخابات اخیر، عملکرد انتخاباتی وی مورد انتقاد بخشی از اصلاح‌طلبان کوهدشت بود و البته محمدی نیز خود، از نظر گرایش سیاسی، از جمله نیروهای اصلاح‌طلب محسوب می‌شود. در واقع، از نظر مبارزه‌ی انتخاباتی، شهرستان کوهدشت بیش از آنکه عرصه‌ی رقابت بین اصلاح‌طلبان و اصولگرایان بشود، در این دوره، عرصه‌ی رویارویی سیاسی و انتخاباتی دو طیف از اصلاح‌طلبان یکی به سرکردگی حلقه‌ی موسوم به «حلقه‌ی سالیز» و دیگری به سرکردگی اسماعیل دوستی، عضو اهل کوهدشت شورای اسلامی شهر تهران، شد و حالا برکناری فرماندار کوهدشت شاید بی‌ارتباط با این سه واژه هم نباشد:«اصلاحات علیه اصلاحات!».
درباره‌ی روش برکناری محمدی نیز برمعیار اطلاعات ما، از «اصل غافل‌گیری» استفاده شده است؛ به این معنی که صبح سه‌شنبه ۱۷ فروردین‌ماه که برکناری کلید خورده تا لحظه‌ی برکناری، فرماندار فعلی کوهدشت به‌طور یقینی و قطعی، اطلاع نداشته که قرار است برکنار شود. چندی پیش وقتی مسئول دفتر سیاسی و انتخابات استانداری لرستان، محمد روزپیکر، نیز برکنار شد از همین روش غافل‌گیری استفاده شد و او نیز به یک‌باره از منصب مدیریتی خویش، کنار گذاشته شد.
اصل غافل‌گیری از اصول مورد علاقه‌ی دولت قبل در عزل‌ها بود؛ به یاد داریم در آن دوران، چگونه وزیر امورخارجه‌، منوچهر متکی، وقتی در سفر به سنگال بود (آذرماه ۸۹)، بدون اینکه به‌طور حتمی و قطعی اطلاع داشته باشد که قرار است به چه تاریخی برکنار شود، به‌یک‌باره و در وضعیتی که در سفر خارجه بسر می‌برد با استفاده از اصل غافل‌گیری، عزل شد!
و اما برکناری پسا انتخاباتی فرماندار کوهدشت در حالی است که برخی مقامات استان پس از انتخابات تأکید می‌کردند که انتخابات در سطح استان در این دوره به صورت مطلوب برگزار شده است؛ این گفته‌ی برخی مقامات با این برکناری پساانتخاباتی فرماندار شهرستان کوهدشت، «تضاد» دارد؛ زیرا اگر انتخابات به روش مطلوب برگزار شده است چه نیازی است فرماندار در این ایام پساانتخابات برکنار شود؟ و اگر فرماندار، عملکرد کاری غیرانتخاباتی ضعیفی داشته چرا پیش از انتخابات، برکنار نشده است؟ تا هم‌اینک شائبه‌ی تغییر فرماندار با مسائل انتخاباتی کوهدشت، گره نخورد. اگر هم مدیریت اجرایی انتخابات در کوهدشت، مناسب نبوده است بایستی مقامات، صادقانه این موضوع را با مردم در میان بگذارند و چنانچه علت برکناری فرماندار، دلیل دیگری بوده، آن متغیر عامل برکناری نیز باید به اطلاع‌ افکار عمومی برسد.
در حوزه انتخابیه کوهدشت و رومشکان کاندیدای بخشی از اصلاح‌طلبان محمد آزادبخت بود که پیروز انتخابات نشد و کاندیدای بخش دیگری از اصلاح‌طلبان هم‌چون اسماعیل دوستی، الهیار ملکشاهی بود که پیروز انتخابات شد و برای بار دوم چون مجلس نهم، در مجلس دهم نیز نماینده‌ی مردم کوهدشت و رومشکان در مجلس شورای اسلامی است.
یکی از نکات تمرکزی ما در این نوشتار، توجه به شاخص «ثبات مدیریتی» است که از مهرماه ۹۲ تاکنون در بسیاری از انتصابات استان لرستان، رعایت نشده است؛ اینکه شخصی به‌عنوان «مدیر جدید» منصوب می‌شود و دوباره به فاصله‌ی چند ماه، همان مدیر برکنار می‌شود به زعم ما، گویای عدم وجود ثبات مدیریتی در بخشی از انتصابات است. به دیگر سخن، این نوع برکناری‌های ناگهانی، شاخص بی‌ثباتی مدیریتی در استان لرستان در طول دو سال گذشته را تقویت کرده و از نقاظ ضعف اساسی در حوزه‌ی انتصابات است.
برای نمونه و در همین دو سال گذشته، دیدیم:
الف) انتصاب مجید کیان‌پور به‌عنوان معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار لرستان و چند ماه بعد، برکناری.
ب) انتصاب قدرت‌اله ولدی به‌عنوان مدیرکل صنعت، معدن و تجارت استان و جند ماه بعد، برکناری.
پ) انتصاب نادر قربانی به‌عنوان مدیرکل امور اجتماعی استانداری لرستان و چند ماه بعد، برکناری.
ت) انتصاب غلامرضا سلیمانی به‌عنوان فرماندار شهرستان سلسله و چند ماه بعد، برکناری.
ث) انتصاب کرم محمدی به‌عنوان فرماندار شهرستان کوهدشت و حالا برکناری.

ج) انتصاب قدرت‌اله ترابی‌نژاد به‌عنوان فرماندار شهرستان پلدختر و به فاصله‌ی چندماه بعد، جابجایی و رفتن وی به فرمانداری شهرستان دوره‌چگنی.
چ) انتصاب علی باقری به عنوان فرماندار دلفان و چند ماه بعد، برکناری.
ح) انتصاب محمد روزپیکر به‌عنوان سرپرست دفتر سیاسی و انتخابات استانداری و چند ماه بعد، برکناری.
خ) انتصاب مهران علی‌پناه به‌عنوان مدیرکل بازرسی استانداری لرستان و چند ماه بعد انتقال به منصب مدیرکلی آموزش و پژوهش استانداری.
د) انتصاب نورالدین درمنان به‌عنوان فرماندار شهرستان دوره‌چگنی و چند ماه بعد، جابجایی و انتقال وی به فرمانداری شهرستان پلدختر.
و مثال‌های مشابه دیگر که همگی چنانچه توضیح داده شد در طول همین دو سال گذشته رقم خورده است؛ یعنی هم انتصاب و هم برکناری (یا جابجایی)، هر دو در طول دو سال گذشته بوده.
این موارد نشان می‌دهد که می‌توانیم با رویکرد استقراء، به یک قاعده‌ برسیم: «در استان لرستان و در طول دو سال گذشته، بخشی از انتصابات، برمعیار آزمون و خطا، پیش رفته است».
به همین علت و از منظر شاخص اقتصادی «هزینه‌ی فرصت»، استان لرستان هزینه‌ی فرصت بالایی در دو سال گذشته پرداخت کرده؛ زیرا اگر روند انتصابات برمعیار همه‌جانبه‌نگری و ارزیابی همه‌جانبه و فنی (کارشناسی) از توانمندی افراد، رقم بخورد چه نیازی است تنها پس از چند ماه، دوباره همانکه فقط چند ماه است مدیر شده از کار برکنار شود؟! و عمر دوران مدیریت‌ها آن هم در طول فقط دو سال، اینقدر کوتاه و گذرا باشد؟! که نشانه‌ی «بی‌ثباتی مدیریتی» است.
روشن است عدم ثبات مدیریتی، مانع تحقق برنامه‌های میان‌مدت و درازمدت توسعه‌ای می‌شود؛ زیرا مدیر، مدام این استرس را دارد که هر آن، احتمال برکناری‌اش هست! و بدیهی است چنین مدیری، تمرکز خویش را بیشتر از آنکه بر روی تدوین برنامه‌های توسعه‌ای حوزه کاری خویش بگذارد بر بقا در مدیریت، خواهد گذاشت.
نیاز به تکرار نیست که عمده‌ی سطح تحلیل مبنایی و تحلیلی این نوشتار، بررسی شاخص «ثبات مدیریتی» است و شاخص ارزیابی کامل و مبسوط عملکرد انتخاباتی مثبت یا منفی فرماندار برکنار شده‌ی کوهدشت، موضوع این نوشته نیست که آن، خود، مجال دیگری می‌طلبد.

شهرام شرفی/ کانال خبری چکیده خبر