امروز طرهان منتظر تصمیم ماست

« إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ » (رعد -۱۱)

« همانا خداوند سرنوشت هیچ قوم (ملتی) را تغییر نمی­دهد مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند.»

اول: نهاد مجلس به عنوان نهاد دموکراسی و برآیند نظر و آرای هرملت ، یکی از ارکان مهم هر حکومت دموکراتیک است؛ که ضعف و قدرت آن تاثیر مستقیم و بسزایی بر اوضاع سیاسی-اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی جامعه دارد. در بعد ساختاری، قدرت مجلس ایران شاید بیشتر از خیلی از مجالس دنیا باشد. در ایران ریاست جمهوری قدرت وتوی  مصوبه­های مجلس را ندارد. در حالی که در جریان مذاکرات هسته­ای ایران و گروه (۱+۵) متوجه این نکته شدیم که رئیس جمهوری ایالت متحده  آمریکا مصوبه ضد ایرانی مجلس را وتو کرد. عکس همین قضیه را هم ملت شریف ایران به یاد دارند. آن زمان که مجلس اول شورای اسلامی به عدم کفایت ریاست جمهوری وقت رأی داد و در پی آن امام خمینی (ره) حکم عزل وی را نوشت.

اگر مدتی است مجلس قدرتمند در ایران شکل نمی­گیرد به تک تک رأی­هایی بر می­گرددکه ما برای تشکیل چنین مجلسی به صندوق آرا نمی­ریزیم.

دوم : بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مدت هر دوره مجلس شورای اسلامی چهار سال می­باشد. شاید یکی از دلایلش این است که در گذر زمان و در راستای ارتقای الگوهای مملکت داری و به تبع آن ارتقای سطح مطالبات مردمی، جامعه نیاز به اصلاح پیدا می­کند وباید نخبگانی با درایت ­بیشتر در شرایط جدید تصمیم­گیری نمایند. با توجه به این نکته در­می­یابیم گرچه به گونه­ای هوشمندانه اصلاح­گری و نوبه­نو شدن مورد تایید و توصیه قانونگذار قانون اساسی قرار گرفته است اما این کار به عهده مردم است ، مردم باید این نیاز (به اصلاح) را حس کنند وسپس خواهان تغییر و اصلاح امور شوند که این امر فقط و فقط از طریق کانال مجلس و انتخاب نمایندگان نواندیش و نوگرا و تامین کننده نظر وآراء مردم امکان پذیر است.

سوم : با توجه به آیه مبارکه یازدهم از سوره ی رعد که در صدر نوشته آمده است، خداوند متعال انسان را آنگونه خلق کرده است که صاحب اختیار است و مسیر زندگی­اش را وسعادت وشقاوتش را خودش انتخاب می­کند. گرچه دستورالعمل و راهکارهایی توسط پیامبران برای انتخاب راه حق و درست فرستاده شده است ، اما حق انتخاب نهایی به خود انسان داده است.

در غیر این صورت پاداش و جزا وبهشت و جهنم وحسرت وپشیمانی، معنا ومفهوم خود را از دست می­دادند و دقت در این مسئله دو نتیجه دارد: به رسمیت شناختن حق مردم در تعیین سرنوشت خود وداشتن اختیار برای تغییر اصلاح­گرانه ی وضع موجود.

چهارم: مردم شریف ومحترم طرهان به مفهوم گستره ی جغرافیایی بین دو رود ـ سیمره وکشکان- همراه ملت بزرگ ایران در تمام انتخابات مجلس شورای اسلامی شرکت نموده و نماینده دلخواه خود را روانه مجلس نموده ایم ، اما متاسفانه و بدبختانه در بیشتر موارد اندکی بعد از انتخاب کردنمان دست و لب خود را گزیده­ایم و به خود نهیب زده­ایم ؛که باز هم اشتباه.

به زعم این حقیر این انتخاب اشتباه چند دلیل داشته است: مطالباتمان حقیر بوده­اند معیارهایمان یا غلط بوده­­اند یا در تشخیص معیارهایمان در وجود کاندید مورد نظر به اشتباه افتاده­ایم یا اینکه فریب خورده­ایم یا … و در اکثر موارد، نتیجه این اشتباهات ، آزمودن آزموده­ای بوده است که در آزمایش­ها سر بلند بیرون نیامده است و این خطایی بس بزرگ است.

حال با ربط دادن این موضوعات چهارگانه؛ ۱- اهمیت مجلس  ۲- فلسفه دوره­ای بودن مجلس  ۳- دادن حق تعیین سرنوشت وانتخاب مسیر زندگی به انسان از طرف خداوند متعال ۴- و شکست­های پیاپی در انتخاب افرادی که رفتند و تعهداتشان را فراموش کردند، به همدیگر این احساس به ما دست می­دهد که زمان آن رسیده است که از گذشته عبرت گرفته ودریابیم که زمان اصلاح امور فرا رسیده است. هم اصلاح خودمان و زدودن افکار و نیات و معیار های اشتباهمان و هم اینکه به تبع آن انتخاب فردی منطبق با پندار نیکمان که آن زمان قطعا انتخاب ما فردی است دارای پندار نیک و کردار نیک و کسی است که دروغ را بسیار پلشت و زشت می­پندارد وگفتارش نیز به غیر از نیکی نخواهد بود.

مردم شریف طرهان؛ چنانچه بر اساس معیارهای گذشته و مثل دوره های متأخر تصمیم بگیریم بدون شک چندی نمی­گذرد که دوباره لب و دست می­گزیم و دست حسرت بر پیشانی پشیمانی خود می­زنیم.

مواظب باشیم فردی را به مجلس بفرستیم که به آن به عنوان یک بنگاه معاملاتی برای تامین منافع شخصی و خانوادگی خود ننگرد. مواظب باشیم کاری نکنیم که در این زمان سرعت پیشرفت صنعتی ، اقتصادی و … طرهان را به عقب برانیم. بیایید «دست به دست هم دهیم به مهر» تا جهت نشانگری که تقریبا همه آمارها را منفی نشان می­دهد به جهت عکس و مثبت آن بچرخانیم. نسل­های آینده ما را مورد باز خواست قرار خواهند داد ،فردا فرزندانمان به بهانه فریب خوردن ما را بر ما نمی­ بخشایند.

امروز طرهان منتظر تصمیم ماست. بیایید منطقی تصمیم بگیریم.

 

خدا نگه دار ما و طرهان باشد

اسماعیل آدینه وند

دانشجوی دکترای جغرافیا