برنامه ششم توسعه در حال تدوین است/ سهم لرستان چقدر است؟!

مصطفی شکری*: برای اولین بار در طول تاریخ برنامه ریزی کشور، از همه ی استان ها خواسته شده است تا برنامه توسعه ۵ ساله آینده را خود تنظیم کنند. لرستان استانی است که در برنامه های توسعه ی که تا به حال اجرا شده اند، سهم چندانی نداشته است. زیرا که هم برنامه مدونی برای توسعه استان وجود نداشته و هم واگرایی مسئولین ارشد استان موجب از دست رفتن فرصت های توسعه شده است. هم اکنون همه ی نگاه ها به برنامه ششم است. برنامه ی که دولت “تدبیر و امید” متولی آن است.

 آیا تهیه کنندگان این برنامه در لرستان بر داشته ها و ظرفیت های موجود تکیه می کنند یا همچون برنامه های سابق به دنبال “مزیت مصنوعی” هستند؟

متأسفانه در برنامه های توسعه سابق لرستان همواره بر “نداشته ها” تاکید شده است! و ظرفیت های موجود مورد  بی مهری قرار گرفته است. وضعیت بوجود آمده ماحصل در دست نداشتن راهبرد مدون، علمی، منسجم و کاربردی توسعه در نقشه راه بلند مدت استان لرستان است.

چرا تا به حال در لرستان کشاورزی صنعتی به صورت گسترده موردتوجه قرار نگرفته است؟ چرا استفاده کارآیی از آب های استان نشده است؟ چرا با وجود ۱۱ درصد از آب های کشور در لرستان، این استان هم اکنون دچار معضل کم آبی وحتی در بعضی مناطق، دچار تنش آبی است؟ چرا در لرستان دامداری صنعتی شکل نگرفته است؟ چرا با توجه به اینکه مطالعات نشان داده است که کیفیت زعفران کشت شده در کوهدشت، رومشکان و پلدختر از سطح متوسط دنیا بالاتر است، این مهم مورد توجه قرار نگرفته است؟ چرا در مناطق گرمسیری لرستان از ظرفیت کشت گلخانه ای استفاده نشده است؟ چرا از ظرفیت چهار فصل بودن استان به خوبی استفاده نشده است؟ چرا طرح های بدون مطالعه و کارشناسی نشده در این استان زیاد است؟ چرا ظرفیت بخش خصوصی در این استان مغفول مانده است؟

چرا در لرستان به جای استفاده از ظرفیت های موجود، بر طرح های مانند خودرود سازی، پتروشیمی، ذوب آهن، لاستیک سازی، چرم سازی و… تاکید شده است؟ خودرو سازی پرتون بروجرد که تعطیل شد! کارخانه چرم سازی خرم آباد که از فعالیت باز ماند! چرا با وجود هشدار کارشناسان در مورد طرح های ذوب آهن و پتروشیمی باز هم به اجراسازی این طرح ها تاکید می شود؟ (طرح های که به گفته کارشناسان هزینه ی بیش از فایده دارند! و نتیجه ای همچون خودروسازی بروجرد یا چرم سازی خرم آباد در انتظار آنهاست!)

چرا باغداری در لرستان برنامه مدونی ندارد؟ چرا ارزش افزوده “داشته ها” در سایر استان ها صورت می گیرد؟ (مانند انار که باغداران زیرتنگ سیاب تولید می کنند ولی در اصفهان فرآوری می شود!) چرا تا به حال از ظرفیت گردشگری استان به خوبی استفاده نشده است؟ چرا به جای توسعه جاده های اصلی، در بعضی مناطق برنامه ساختن جاده های فرعی تهیه می شود؟ (مانند جاده کوهدشت به کرمانشاه که به جای دو بانده کردن آن، برنامه ایجاد جاده ای از طرف روستاهای اولاد قباد به سمت کرمانشاه در حال تدوین است!) این جاده فرعی چه توجیه و استدلالی دارد؟ چرا نمایندگان استان به جای همگرایی بعضاً در مقابل هم ایستاده اند و نیروی همدیگر را تحلیل برده اند؟ (نمونه نماینده پلدختر و کوهدشت)

چرا حمل و نقل ریلی در لرستان توسعه نیافته است؟ چرا تشکل های مردم نهاد در این استان ضعیف هستند؟

چرا…

چون برنامه ریزی منسجمی نداشته ایم!  چون مدیران ارشد استان همواره به جای متن در حاشیه بوده اند! چون سیاسیون بخاطر جذب اقبال عمومی مناطق و شهرستان های خود همواره سعی بر تاثیرگذاری بر برنامه های توسعه اقتصادی استان داشته اند! چون در لرستان از فکرها و ایده های نو به خوبی استفاده نشده است! چون مدیریت ارشد استان انتقادپذیر نبوده اند! چون تا به حال به جوانان تحصیل کرده و کاردان بهایی داده نشده است! چون حداکثر مطالبه گری مردم بعد از هر انتخاباتی، تغییر و جابه جایی مدیران بوده است! چون مطالبه گری شخصی در استان به جای مطالبه گری عمومی، حرف اول را می زند! و…

*دانشجوی دکترای اقتصاد/ هفته نامه سیمره ۳۳۰