آب به آخر رسیده، دنیا که به آخر نرسیده!
سیده فرشته ابوالوفایی/کشکان: این روزها بوی آب از لوله های هرخانه بلند می شود و آب و آبادانی کار هر روزمان است،شاید برای همین است که انگشتمان را می گذاریم روی شلنگ های چند هزار متری! و از جهادشمالی گرفته تا جهاد جنوبی و غربی و شرقی را با سیل خروشان آب می شوییم (البته […]
سیده فرشته ابوالوفایی/کشکان:
این روزها بوی آب از لوله های هرخانه بلند می شود و آب و آبادانی کار هر روزمان است،شاید برای همین است که انگشتمان را می گذاریم روی شلنگ های چند هزار متری! و از جهادشمالی گرفته تا جهاد جنوبی و غربی و شرقی را با سیل خروشان آب می شوییم (البته که دستمان درد نکند) شستن خالی هم که حوصله آدم را سر می برد،نمی شود! برای همین شروع می کنیم: ازخاطرات کودکی و بزرگ شدن لحظه به لحظه ی بچه ها گرفته تا همه ی سریال های آبکی! ،درحال شستن ،شاهنامه ای تعریف میکنیم که سرش ناپیدا.
حالا گیرم چند ساعت و اندی هم طول بکشد، به قول بعضی ها: تقصیر کی است! اصلأ آب کم است که کم است،نسل آینده به جای آب شیرموز بخورند نمی شود؟!! آب به آخر رسیده دنیا که به آخرنرسیده…!
مسؤلین محترم هم با دیدن این اوضاع ساکت نماندند و با تلاش های خستگی ناپذیرشان برای فرهنگ سازی آنقدر گفتند و گفتند و گفتند که دهانشان خشک شد،کسی که صرفه جویی نکرد که هیچ، برای خشکی دهان حضرات چندین هزار لیتر آب صرف شد!! برای همین است که کسی جرات نمیکند از بحران کم آبی لب باز کند، بنده ی حقیر هم که قلم در دست گرفته ام و جرأت نوشتن از کم آبی را به خود داده ام دل به دریایی زده ام که سال هاست خشک شده است!!!
آب زیر بنای سلامتی و حیات انسان است. وقتی شیر آب را در خانه باز می کنید و آب سرد و زلالی جاری می شود ، کمتر به کمبود آن فکر می کنید.
متاسفانه ۴۰ درصد از مردم دنیا از آب سالم محرومند . طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت روزانه ۳۰ هزار نفر از مردم دنیا به علت کمبود آب سالم و بهداشتی می میرند. در واقع مثل این است که در مجاورت و همسایگی من و شما هر روز مردم یک شهر ۳۰ هزار نفری از فقدان آب بهداشتی جان می سپارند! و برابر با آمار سازمان جهانی بهداشت ۸۰ درصد از بیماری هایی که مردم دنیا از آن ها رنج می برند به طور مستقیم مربوط به عدم تامین آب بهداشتی و کافی است. خود ما بزرگترین دشمن خویش هستیم زیرا همین آب های موجود را نیز آلوده و غیر قابل استفاده می کنیم و یا این ماده با ارزش برای حیات را با مصرف بی رویه هدر می دهیم . این کار باعث تقسیم ناعادلانه آب برای بشر شده و هستی تعدادی از افراد بی گناه را به خطر می اندازد.
“سپاس از دغدغع ی پاک تان”
[پاسخ]
می گویند:جنگ آینده ی انسان بر سر نبود مهمی ست به نام آب!
و من هر روز به این فکر میکنم که وقتی میشود با صلح حلش کرد، چرا پای جنگ را به میان بیاوریم؟! گرهی که با دست باز می شود را که با دندان باز نمی کنند که!؟
فرشته جان خواهر عزیز کوچکم! خوشحالم که می نویسی و بیشتر خوشحالم که قلمت دغدغه دارد…قلمت مانا عزیزم.
[پاسخ]
با سلام
اگر سهراب سپهری زنده بود مطمنا با دیدن این اوضاع درکنار شعر ” آب را گل نکنیم” شعری با موضوع” آب را ول نکنیم” میسرود .متاسفانه برخی آب “را “جاروی حیاط”می دانند نه “مایه حیات”.
متشکرم بخاطر مطلب مفیدتان
[پاسخ]
با سلام دختر دایی گرامی خیلی خوشحال شدم که دست به قلم شدید اما من که میدونم شما همیشه در دبیرستان ابوالوفا در مقاله خوانی و مجری گری چقدر به ما کمک میکردید وباعث افتخار تمام ابواوفا هستید موفق و موید باشید امید است ادامه بدهید
[پاسخ]
خواهر بزرگوار فرمایش شما متین است . البته مسولین باید نظارت کافی داشته باشند ولی به نظر حقیر نمیشود مسولین را هم متهم کرد و مقصر دانست . مشکل اساسی، خودِ ما بنده های خدا هستیم که کفران نعمت را به اوج رساندیم و بی تفاوت از کنار شکر گزاریها گذر میکنیم.
آیه شماره ۷ از سوره مبارکه ابراهیم
متن آیه:وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِن شَکَرْتُمْ لأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ
ترجمه:و (نیز به یادآور) هنگامى که پروردگارتان اعلام فرمود: همانا اگر شکر کنید، قطعاً شما را مىافزایم، و اگر کفران کنید البته عذاب من سخت است.
تفسیر:سنت خداوند بر آن است که شکر را وسیله ى ازدیاد نعمت قرار داده و این را قاطعانه اعلام کرده است. «تأذن ربّکم»
خدا براى تربیت ما، شکر را لازم کرد نه آنکه خود محتاج شکر باشد. «ربّکم»
با شکر نه تنها نعمتهاى خداوند بر ما زیاد مى شود، بلکه خود ما نیز رشد پیدا مى کنیم، زیاد مى شویم و بالا مى رویم.«لازیدنّکم»
کیفر کفران نعمت، تنها گرفتن نعمت نیست، بلکه حتى گاهى نعمت سلب نمى شود ولى به صورت نقمت و استدراج در مى آید تا شخص، کم کم سقوط کند. «لان کفرتم انّ عذابى لشدید»
[پاسخ]
با سلام و تشکر از خانم ابوالوفایی
بحث آب و کم آبی از مهمترین مسایل امروز است که متاسفانه مورد غفلت واقع شده است
بیشترین هدر رفت آب در ایران در بخش کشاورزی است که فقط مدیریت صحیح میتواند آنرا هدایت و کنترل کند
همچنین بحث فرهنگ سازی در مصرف بهینه آب بسیار اهمیت دارد و لازم است که مسوولین بیشتر به فکر آن باشند.موفق باشید
[پاسخ]