درد بی درمان درختان بلوط کوهدشت

نابودی درختان بلوط ( عوامل انسانی+آفات) کوهدشت

جنگل ها به عنوان یکی از مهمترین سامانه های حیات بخش بشر جایگاه انکارناپذیری در تأمین رفاه، آسایش و سعادتمندی جوامع بشری دارند. جنگل و درخت نه تنها از نظر اقتصادی و پاکیزه نگه داشتن محیط زیست بلکه از نظر اجتماعی و فرهنگی و روانشناسی برای همه انسان ها جایگاه و ارزش ویژه ای دارد. شهرستان کوهدشت یکی از منابع غنی جنگلی از لحاظ وجود درختان بلوط می باشد که طی چند سال گذشته در سایه نبود برنامه مدون برای کنترل عوامل مخرب محیطی، نبود آگاهی و فرصت طلبی عده ای سودجو  وضعیت جنگل های آن دچار وخامت شدیدی شده است.

امروز مورخه ۱۳۹۴/۲/۴ بازدیدی از منطقه نسار اولادقباد داشتیم وضعیت اسفباری در درختان و مراتع این منطقه مشاهده کردیم که دل هر انسانی را به درد می آورد. به گفته یکی از افراد بومی این منطقه در گذشته ای نزدیک از لحاظ پوشش جنگلی به گونه ای بوده که گاهی در روز افراد بومی منطقه، راه و مسیر خود را در اثر تراکم درختان بلوط سر به فلک کشیده گم کرده اند. اما امروز در اثر عومل محیطی و انسانی به وضعیت بدی دچار شده است و کسی هم پاسخگو نیست.

تعدای از این درختان دچار بیماری زوال و حمله شدید آفات شده بودند، درختانی که به گفته افراد بومی منطقه سنی حدود ۴۰ – ۵۰ سال یا حتی بیشتر دارند و ظاهر آن ها هم نشان و گواه امر بود اما دردناک تر از همه نابودی تعداد زیادی از این درختان به شیوه ها ی مختلف توسط افراد نادان و کم خرد بود که در پی سود و درآمد از درختانی هستند که جز منابع طبیعی و ثروت همگانی به شمار می روند.

 تعدادی از این درختان نیز توسط افراد سود جو جهت تهیه ذغال نابود شده بودند حال آنکه هر گونی ذغال در بازار شهرستان کوهدشت به قیمتی معادل گونی ۱۵-۲۰ هزار تومن ناقابل فروخته می شود، این درحالی است که هر درخت بلوط بین ۴۰ تا ۵۰ سال قیمت جهانی آن معادل ۷۰۰ میلیون تومان واحد پولی کشور ماست. این درختان زیبا و قطور قطع شده و در گوشه ای رها شده بودند تا در اثر گذشت زمان خشک گردند و ظاهری خشک شده بگیرند و اگر کسی آن ها را در حین حمل این درختان ببیند بگویند در قطع آنان دستی نداشته و در اثر مشکلات زیستی و فیزیولوژیک خشک و نابود گردیده اند.

 حتی تنه درختانی را دیدیم که کاملا آتش زده شده بود و در اثر مقاومت و قطور بودن درخت نتوانسته بودند آن ها را کامل از بین ببرند و صحنه های دردناک و اسفباری بود که امروز در ذهن من و دوستانی که همراه ما بودند نقش بست.

کاش ما یک لحظه فکر کنیم این درختان ارث و میراث پدری ما نیستند که زمانی پایمان به کوه رسید با سنگ، تبر و لگد آن ها را برای کباب مرغی کیلو پنج هزارتومن نابود می کنیم، در حالی که هر هکتار از این درختان سالیانه ۶۵ تن از ریزگرد های عربی را که حاوی انواع میکروب ها و حساسیت ها برای ما و خانواده ماست را رسوب می دهند. آیا این رواست که تنه درختی را برای کباب و ایجاد آتشی یک روزه نابود کنیم  که سالیانه ۵/۲ تن اکسیژن را برای ما در هکتار تولید می کنند؟ که همین مقدار تولید اکسیژن برای تنفس ۱۰ نفر در سال کافی است.این فقط گوشه کوچکی از فواید درختان و جنگل های بلوط است.

چه نهاد یا سازمانی پاسخگو است؟

همیشه اداره منابع طبیعی کوهدشت از نبود امکانات و نیروی انسانی گلایه کرده و بارها از عدم تونایی کنترل کامل منطفه سخن گفته است ولی یک نکته باقی می ماند آن هم این است که در شهرستان کوهدشت چند کانون حاد تخریب درختان بلوط وجود دارد (مسیر جاده اولاد قباد) که با برنامه ریزی و سرکشی های مکرر می توان تا حدودی از این خسارت ها کاست .

«در حقیقت‏ خدا حال قومى را تغییر نمی دهد تا آنان حال خود را تغییر دهند و چون خدا براى قومى آسیبى بخواهد هیچ برگشتى براى آن نیست و غیر از او حمایتگرى براى آنان نخواهد بود»( آیه ۱۱ سوره رعد)