دلبری های “سیمره” رویای انارستان را زنده کرد/ چراغی که به خانه روا داشته نمی شود

به گزارش خبرنگار مهر، رودخانه سیمره از گاماسیاب سرچشمه گرفته و با ورود به لرستان و روستاهای شرقی کوهدشت، خط مرزی میان این استان با کرمانشاه و ایلام را به وجود می آورد. وجود 10 سال خشکسالی و نبود بارش، سیمره را به رودخانه ای کم عمق تبدیل کرده بود و درصورت ادامه  خشکسالی ها پیش بینی می شد این رودخانه چون سرچشمه ها و رودهای کوچک اطرافش کم کم به مرگ حتمی دچار شود.

اما بارش های پی درپی امسال در رگ بی رمق سیمره جاری شد تا این رودخانه چون سال های گذشته جان بگیرد و سهمناکی خود را به رخ شناگران و ماهی گیرانش بکشاند، رودخانه ای که در دهه های اخیر با گرفتن جان شناگران بسیاری دلهره  خاصی را در ذهن اهالی منطقه جای داده است.

 

 

سیمره موج هایش را بالا کشانده تا همچنان بدود و پیچ بخورد تا خود را به سدهای استان های پایین دست برساند.

اما امسال برخلاف سال های گذشته که کشاورزان اطراف این رودخانه در کنار جریان آن به کشت جو و گندم دیم می پرداختند یا زمین های حاصل خیز خود را به مهاجرانی از اصفهان با مبلغ ناچیزی اجاره می دادند، حالا دیگر برخی کشاورزان با کارگذاشتن موتورهای انتقال آب، زمین های اطراف و حتی دوردست سیمره را به کشت هندوانه و خیار اختصاص داده اند.

 

 

از طرفی زنده شدن برخی چشمه ها و جویبارهای مرده باعث شده تا مردم منطقه رغبت بیشتری به کشت صیفی جات نشان دهند.

یکی از کشاورزان منطقه اولادقباد که سیمره از کنار زمینش می گذرد به خبرنگار مهر می گوید: نزدیک 10 سال است کسی سیمره را این چنین خروشان ندیده است.

وی به نگرانی اهالی منطقه از غرق شدن فرزندانشان در سیمره اشاره کرده و ادامه می دهد: به بچه هایمان گفته ایم به رودخانه نزدیک نشوند.

 

 

این کشاورز می گوید: دوست داریم به احداث باغ بپردازیم و این آرزوی همه است که از این آب خروشان نهایت استفاده را ببریم اما متاسفانه وضع مالی بیشترمردم منطقه خوب نیست و از عهده  این کاربر نمی آیند.

اما این رودخانه سرکش همچنان بدون بهره برداری چشمگیر و کارشناسی شده می دود تا نصیب باغ ها و زمین های زراعی استان های پایین دست شود و اگر در دستور کار مسئولان قرار گیرد می تواند احداث باغات فراوانی را در حاشیه خود شاهد باشد.

 

 

در این راستا توسعه باغات انار در حاشیه رودخانه سیمره همواره یکی از مطالبات جدی مردم منطقه بوده است و ظرفیت این رودخانه نیز تحقق این مطالبه را شدنی می کند اگر مسئولان آستین همتی بالا بزنند.

این در حالیست که در طول یک دهه گذشته با توجه به شدت گرفتن خشکسالیها اراضی که به طول 53 کیلومتر درحاشیه این رودخانه پرآب و درچندقدمی آن نشسته اند چشم به راه بارش بارانی مانده بودند تا دهان خشکیده از سال های خشکسالی شان را خیس کند.

 

 

پیش از این مدیر جهاد کشاورزی شهرستان کوهدشت گفته بود که حاشیه رودخانه سیمره با شش هزار هکتار زمین و به طول 53 کیلومتر نیازمند خط انتقال برق در قالب 13 ایستگاه پمپاژ تامین آب است تا بتوان این آب را به اراضی منطقه سرازیر کرد و شاهد  ایجاد باغات در حاشیه این رودخانه خروشان بود که البته تحقق این رویا اعتبار می خواهد و با دست خالی اجرای آن میسر نیست.

در حال حاضر شهرستان کوهدشت به عنوان قطب انار استان لرستان و تولید کننده یاقوت سرخ صادراتی ایران شناخته می شود؛ موضوعی که در طول سالهای اخیر نام انار لرستان را جهانی کرده است.

 

با این تفاسیر استفاده از ظرفیت رودخانه سیمره برای توسعه باغات انار استان لرستان فرصتی حیاتی برای تحول در معیشت مردم و اقتصاد منطقه است؛ فرصتی که نباید به راحتی از کنار آن عبور کرد.

…………………………..

گزارش و عکس: حشمت الله آزادبخت