کله باد/ ملاحقعلی سیاهپوش
کله باد را سه کس سروده ،نخست ترکه میر به زیبایی هر چه تمام تر رهایی بخشی کله باد را به تصویر کشیده و زمستان سخت و ظالم را در برابرش به شکست کشانیده و دوم ملاحقعلی در اشعاری که در ذیل می آید به شیوایی هرچه تمام تر واژه ها را به خدمت […]
کله باد را سه کس سروده ،نخست ترکه میر به زیبایی هر چه تمام تر رهایی بخشی کله باد را به تصویر کشیده و زمستان سخت و ظالم را در برابرش به شکست کشانیده و دوم ملاحقعلی در اشعاری که در ذیل می آید به شیوایی هرچه تمام تر واژه ها را به خدمت گرفته و سوم ملا منوچهر کولیوند کله باد را قاصد دلتنگیهای خویش نموده و او را رهسپار کوی دوست نموده است.
کله باد
۱-کله باد خیزان، کله باد خیزان ژه دروه نان دنگ کله باد خیزان
۲-زنجیره زرباف یخ بنان ریزان زمهریر ژه زور بازوش گریزان
۳-بادی ون ژه برز روضه نعیمن عطر آلوده ی خاک کعبه ی عظیمن
۴-تشریفش چوی بومسیحا ثانی فانیان بارن پری زنگانی
۵-دم بو قله ی سرکاوان شانا نامه ی بشارت شابهار وانا
۶-خان دی ژه تخت جلالت توران سرزمین ژه لوث کثافت شوران
۷-برفان ژه قله قاف ورکنه وه علف دانه ی در وه گردنه وه
۸-سوسن همجوار جوخه نسرینن طرح نقاشی پرکنه چینن
۹-کالای کرامت نمانانه وه خلعت پوشان کرد و بانانه وه
۱۰-هنی گل خیزان هر یک وه رنگی ملان ملاوان هر یک وه دنگی
۱۱-هم هی رن هی رن آهو رمانن هنی ساز و سویر تاف و چمانن
۱۲-هنی دل مایل سیران دشته ن هنی دشت وینه ی روضه ی بهشته ن
۱۳-هنی باغ محرم باخچه ی بنانه ن نسیم شانه زلف سیاه چمانه ن
۱۴-«فیلی» وصف فصل شاه بهار وانا حقه قدر فیض رحمت بزانا
ملاحقعلی سیاهپوش
برگردان
۱-کله باد وزیدن آغاز نمود از دربندها صدای کله باد برخاست.
۲-زنجیره های یخین که در نور خورشید به طلایی می مانند از هم گسیخت و سرمای زمهریر در برابر قدرتش تاب نیاورد.
۳-نسیمی است از فراز روضه بهشت و عطر خویش از خاک پاک کعبه به عاریت گرفته است.
۴-با آمدنش همچون مسیحای دیگر مردگان را زندگانی می بخشد.
۵-نفسی بر ستیغ کوهساران می افشاند بشارت نامه ی شاه بهار را ابلاغ می نماید.
۶-دی این حاکم ظالم از سریر جلالت و شکوه به حالت قهر آلود به زیر کشید و زمین را از لوث ناپاکی ها پاک نمود.
۷-برفهای ستیغ کوه قاف را از جای برکند و بر گردن علف شبنمی مروارید گون آویخت.
۸-سوسن همسایه ی دسته های گل نسرین است چون طرحی نقاشی کا استادان چینی.
۹-کالای کرامت را به نمایش گذاشت و دشت و دمن را خلعت پوشاند.
۱۰-هنگامه نمایان شدن گلها ی رنگارنگ است و پرندگان هر یک با نغمه ای مختص به خود سر می دهند.
۱۱-باز صدای بگیر بگیر رم دهندگان اهوان برای شکارچیان به گوش می رسد آن هنگام که صدای جشن و اهنگ پیوند آبشار و چمن می آید.
۱۲-هنگامی که دل هوس تفرج و گردش دشت می کند دشت بسان روضه بهشت است.
۱۳-هنگامی که باغ و باغبان محرم هم گشته اند نسیم زلف سیاه چشمان را شانه می زند.
۱۴-«فیلی»که وصف شاه بهار را بیان می کند بجاست که ارزش فیض رحمت پروردگار را درک کند.
کله باد خیزا، کله باد خیزا / ژه دروه نان دنگ کله باد خیزا
زنجیره زرباف یخ بنان ریزا / زمهریر ژه زور بازوش گریزا…
” ن ” چسبیده به خیزا اشتباهه هرچند این اشتباه جاافتاده …این شعر حالت خبری داره و وقتی سروده شده که کله باد درحال وزیدن بوده که اگه با خیزان که معنا هم نداره خونده بشه حالت خبری خودشو از دست میده..
[پاسخ]
جناب آزادبخت سلام در نسخه اصلی “خیزان”آمده وایراذی هم ندارد…به نظر میرسد استنادبه دیوان منتشرشده درست باشد باسپاس
[پاسخ]
باسلام وسپاس ازاهتمام شما …تنها نسخه قابل استناد دیوان شاعراست که قبلا منتشر گردیده است در شعری که منتشرکرده اید مواردی هست که دردیوان شاعر به گونه دیگر والبته زیباتری وجود دارد….
[پاسخ]
به نظر میرسد عبارات و وازه ها در جاهایی از شعر با صدای خواننده متفاوت است مثلا:
“علف دانه ” که احتمالا اینگونه بوده است= “علفن دانه” که خواننده هم به با این تلفظ اخیر آنرا خوانده است
[پاسخ]