حذف محتوا و حفظ شکل/ حسين ناصري
حذف محتوا و حفظ شکل در زندگی هر فردی تغذیه و غذا خوردن بخش مهمی را تشکیل میدهد و بين سبک زندگی و سلامت افراد رابطه تنگاتنگی وجود دارد. بزرگان دین اسلام در راستای سفارشات خود برای تامین سلامت جسمانی انسانها به نکات ظریفی توجه کردهاند که عمل درست و بهدور از افراط و تفریط […]
حذف محتوا و حفظ شکل
در زندگی هر فردی تغذیه و غذا خوردن بخش مهمی را تشکیل میدهد و بين سبک زندگی و سلامت افراد رابطه تنگاتنگی وجود دارد.
بزرگان دین اسلام در راستای سفارشات خود برای تامین سلامت جسمانی انسانها به نکات ظریفی توجه کردهاند که عمل درست و بهدور از افراط و تفریط به آنها میتواند سلامت ما را تضمین كند.
در كنار سلامت جسم بايد دانست كه بیش از 500 آیه در قرآن پیرامون بهداشت روح وجود دارد. ماه محرم يكي از بهترين فرصتها براي بهداشت روح در زندگي پرهياهوي اين زمانه است.
در سراسر کشورمان مردم چند روز مانده به آغاز ماه محرم با نصب پرچمها و نمادهای مذهبی یاد عاشورا و عاشوراییان را زنده نگه میدارند. مساجد به رنگ مشکی در میآیند و ایستگاههای صلواتی و تکیههای هیئات حسینی برپا میشوند و حال و هوای شهر را معنویتر از گذشته میکنند.
اما متاسفانه در جریان عزاداری امام حسین (ع) شاهد بدعتهاي جدیدی هستیم که از نظر شرع و عقل هیچ توجيهي ندارند. اعمال نامناسب و خرافهگوییها در ماه محرم شأن و منزلت این مراسمات با ارزش را کم میکند و مسئولان و مداحان در این زمینه مسئول هستند و در قیامت باید پاسخگو باشند.
يكي از جديترين آفات و بدعتها كه اساس فرهنگ عاشورا را هدف قرار داده؛ ورود مداحان به روضههايي است كه هیچگونه مدرک و پشتوانه عقلی و یا نقلی معتبر ندارد. متأسفانه در اكثر هيأتهاي مذهبي شهرمان كار مداحان صرفاً گرياندن مردم است و از حماسه و شعور حسيني كه اصل مطلب است خبري نيست.
هیچکس منکر عظیم بودن مصیبت کربلا نیست و اشک همه با شنیدن داستان کربلا روان میشود ولی شما بگویید کدامیک از بزرگان ديني ما چنین شیوهای داشتهاند؟! شور بيش از حد در اين مراسمات جوانان و مردم را زده و بريده ميكند و نبايد نمك اين مراسمها را زياد كرد. تجربه حضور ساليان سال در هيئات اين امر را براي ما ثابت كرده است. باید مداحان با علم و آگاهی و اشعار خود را بسرایند. بیایید بدعتهای مراسم عزاداری محرم را گوشزد کنیم، شاید قدمی برای خشنودی امام زمان(عج) برداشته باشیم.
در محرم امسال شاهد رفتارهاي از مردم بوديم كه مناسب ماه محرم نبود و بيشتر بهانهاي براي دشمنان شيعه بود. تزيين كردن هيئات و ايستگاههاي صلواتي با عكس اموات(اكثراً امواتي كه يا الوات بوده و يا خودكشي كردند) يكي از بدعتهاي تازه است كه هدف آن جايگزين كردن عكس اموات به مرور زمان به جاي پرچمها و كتيبههاي عزاي امام حسين(ع) است. اصلاح اين بدعت توجه و اهتمام جدي مسئولين هيئات مذهبي را ميطلبد و اميد آن ميرود مسئولين مربوطه براي اين امر چارهاي بيانديشند تا خداي ناكرده شاهد كمرنگ شدن وجهه مذهبي اين مراسمات نباشيم.
عزاداري بعضي هيئات در موقع نماز يكي ديگر از ناهنجاريهاي روز عاشورا بود كه دل هر محب اهل بيتي را به درد ميآورد. وقتي امام حسين و يارانش در ميدان جنگ اقامه نماز ميكنند و چهل نفر از یاران ایشان در نماز تیر میخورند، شما در موقع نماز چرا بر طبل و سنج ميزنيد و به خيال خام خود براي ايشان عزاداري ميكنيد. شما پيام عاشورا را نگرفتهايد و در واقع بايد به حال شما گريه كرد كه راه را به بيراهه ميرويد.
برگزاری مراسم عزاداری در سطح خيابانهاي شهر و به راه انداختن زنان و بچهها به دنبال هيئات كار درستي به نظر نميرسد و مشكلات زيادي براي تردد مردم در اين ايام به همراه دارد. متوليان فرهنگي و مسئولين هيئات بايد به فكر اصلاح ساختار عزاداري در شهرمان باشند. اين شيوه عزاداري در كمتر جايي از كشورمان رواج دارد. متوليان امر بايد به فكر متمركز كردن اين مراسمات در تكاياي ثابت باشند.
البته نقش هيـأت و امناي مساجد و امامان جماعت شهرمان در اين مشكل هم جالب است و هم دردآور!كثر مساجد ما متأسفانه در اين ايام برنامهاي نداشتند و اين امر ضعف و بيتوجهي هيأت و امناي و امامان جماعت آن مساجد را ميرساند. چرا بايد مساجد ما در اين ايام برنامهاي نداشته باشند؟ يعني اين حضرات فرصتي بهتر از ماه محرم براي ترويج دين و ارزشهاي اسلام سراغ دارند؟!
آري! وقتي متوليان مساجد اين طور بيخيال از كنار ماه محرم رد ميشوند دور از انتظار نيست كه مردم رو به خيابانها بياورند.
غافل بودن متوليان فرهنگي و مسئولين هيئات در اجراي عزاداري ويژه كودكان نقص ديگري است كه علاوه بر شهر ما در سطح كشور نيز احساس ميشود. اين قشر درصد زيادي از جمعيت جامعه ما را تشكيل ميدهند و نبايد در برگزاري عزاداريها از آنان غافل بود. قيام امام حسين(ع) مختص به يك مقطع سني نيست و مسئولين بايد به فكر برنامه براي كليه سنين باشند.
برادر ارزشيمان( آقاي حسن رحيمپور) چه زيبا اين بدعتها را به چالش ميكشند و ميگويند:«حسین، نامی ست، که با شنیدنش، شانههایمان تکان میخورد و حرارتی در قلبها به وجود میآید که هرگز قابل توصیف نیست. 1400 سال است که اشکها و نالههای ما گره خورده است با عاشورا و عواطف و احساسات ما در گروی یک «یا حسین» است. حسین را سینه به سینه، بزرگترها به ما شناساندند و در مجالس روضه، سیره و سنتش را به تصویر کشیدیم؛ اما گاهی غافل میمانیم از واقعیتی که حماسهاش را تا امروز جاودان کرده است.
این تاریخ دردناک اسلام است؛ روح اسلام، قربانی کالبدش شد و محتوایش، پیش پای فرماش، شهید گشت و بنابراین، اسلام با رستم فرخ زاد ایرانی یا «هراکلیوس روم» یا زبان شهادت کافرانه «ابن ابی العوجاء» و کفرگویی امثال او و نظریات «جاثلیق»، زمین گیر نشد. اسلام با روایات جعلی «ابوهریره» «ابودرداء» و با فتوای «کعب الاحبار»، «ابو موسی اشعری» و «شریح قاضی» کشته شد.
سیدالشهدا در کربلا، قربانی تحریف اسلام شد. این روند مسخ مذهب، تفکیک مذهب از حکومت، تفکیک اخلاق از سیاست، حذف «محتوا» و «حفظ شکل» بود که به مبهم و مجهولالهویه کردن اسلام، هزار قرائتی کردنش، تفسیر به رأی قرآن، تحریف دین و منحط کردن اسلام، انجامید و همین، هدف آنهاست؛ از صحنه روزگار برانداختن اسلام، که میدانند ممکن نیست.»
بنا براين از همهی کسانی که ادعاي پیروي از امام حسین را دارند، انتظار ميرود برای پاکسازی دین از بدعتهای وارد شده و مقابله با آنها اقدام کنند.
حسين ناصري/ لكنا
اون چیزی که دل ما رو به درد میاره اینه که دیگه اصل مصیبت فراموش شده و نظم سینه زدن و مرتب بودن صفها و هماهنگ بودن با مداح مدنظره
یکساعت تمام حسین حسین میگیم ، بدون اینکه یادمون بیاد فلسفه عزاداری چیه؟؟؟
یکی از بزرگان موقع نوشتن اسم امام حسین روی تابلو دانشگاه کم میاره و بعد ما یکساعت حسین حسین می گیم.بعد هم وقتی مجلس تموم میشه برای اینکه زودتر بیاییم بیرون به صد نفر تنه می زنیم و کفش چند نفر رو لگد می کنیم
یا علی
[پاسخ]